Liszaj twardzinowy (łac. lichen sclerosus) jest przewlekłą, postępującą chorobą, najprawdopodobniej o podłożu autoimmunologicznym. Zajmuje skórę i błony śluzowe, zwłaszcza krocza, narządów moczowo-płciowych i okolicy odbytu. Może pojawić się w każdym wieku^1-7. W grupie zwiększonego ryzyka znajdują się kobiety po menopauzie^3-5, ale choroba może rozwinąć się także u młodszych kobiet, a nawet dziewczynek 2-3-letnich^6,7 (na marginesie – może wystąpić również u mężczyzn i chłopców, u których zwykle dotyczy napletka).

Chociaż schorzenie jest stosunkowo rzadkie, w niektórych przypadkach może prowadzić do poważniejszych powikłań, takich jak bliznowacenie, zwężenie pochwy oraz zwiększone ryzyko raka płaskonabłonkowego sromu. Choroba może być mylnie diagnozowana jako infekcja lub inna dermatoza, dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia, aby zapobiec powikłaniom^7-11.

Badanie podmiotowe

Wywiad medyczny jest kluczowym elementem diagnozowania liszaja twardzinowego sromu. Początkowo zmiany chorobowe są bezobjawowe. W późniejszym okresie występuje świąd – jest on jednym z najczęstszych objawów liszaja twardzinowego. Mogą również dołą...