Dermatozy infekcyjne należą do najczęstszych przyczyn zgłoszeń pacjentów do dermatologa. Choć w wielu przypadkach diagnozę można łatwo postawić na podstawie obrazu klinicznego, w niektórych sytuacjach bywa ona wątpliwa – wówczas dermatoskopia może pozwolić na prawidłowe rozpoznanie. Dodatkowo jest to badanie nieinwazyjne i bezbolesne (co stanowi ważny aspekt w przypadku populacji dziecięcej), niewydłużające istotnie czasu wizyty lekarskiej.

Choroby wirusowe

Mięczak zakaźny

Mięczak zakaźny to dermatoza często stwierdzana w codziennej praktyce klinicznej. Chorobę wywołuje wirus mięczaka zakaźnego – MCV. Obraz kliniczny jest dość charakterystyczny – schorzenie manifestuje się obecnością grudek lub guzków o perłowobiałym zabarwieniu z pępkowatym zagłębieniem w centrum. Nie zawsze mamy jednak do czynienia z klasycznym obrazem tej jednostki chorobowej, w niektórych przypadkach rozpoznanie jest wątpliwe. W praktyce klinicznej należy różnicować mięczaka zakaźnego z żółtakoziarniniakiem młodzieńczym, brodawkami wirusowymi oraz łagodnym rozrostem gruczołów łojowych¹.

Istnieje kilka wzorców dermatoskopowych mięczaka zakaźnego. W większości przypadków w centrum zmiany widoczne jest zagłębienie, a na obwodzie homogenny białoróżowy obszar bezstrukturalny, w obrębie którego mogą być zauważalne naczynia krwionośne. Możliwa jest obecność naczyń układających się we wzór korony na obwodzie zmiany, naczyń promienistych lub punkcikowatych albo ich kombinacji. Istnieją także przypadki, w których nie obserwuje się żadnych naczyń. Ponadto u niektórych pacjentów nie stwierdza się charakterystycznego pępkowatego zagłębienia w centrum, dlatego warto pamiętać, że jego brak nie wyklucza diagnozy mięczaka^2,3.