BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Insulinoterapia
Insulinoterapia w praktyce
dr hab. n. med. Aleksandra Uruska
- Wskazania do insulinoterapii w cukrzycy typu 1, cukrzycy klasy 3, cukrzycy typu 2 oraz cukrzycy ciążowej
- Modele insulinoterapii podskórnej (metoda intensywnej insulinoterapii, metoda baza-bolus, metoda mieszankowa) oraz zasady doboru dawki
- Powikłania leczenia insuliną egzogenną (hipoglikemia i wahania glikemii, przerosty tkanki podskórnej, przyrost masy ciała, jatrogenna insulinooporność) jako główny argument przemawiający za niezwykle starannym doborem rodzaju i dawki insuliny do pacjenta
Insulina jest hormonem anabolicznym, produkowanym w trzustce przez komórki β. Główny efekt jej działania to transport glukozy do komórek insulinozależnych, takich jak komórki mięśniowe, tłuszczowe i wątrobowe1. Organizm nie może funkcjonować bez insuliny. Cukrzyca rozwija się na skutek bezwzględnego lub względnego niedoboru tego hormonu. Niedobór bezwzględny wynika ze zniszczenia komórek β, które może mieć różne tło, a niedobór względny – ze zjawiska obniżonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny2.
Insulina egzogenna, używana w terapii cukrzycy, podawana jest przede wszystkim podskórnie. W niektórych sytuacjach klinicznych, takich jak np. ostre powikłania hiperglikemiczne (kwasica ketonowa, zespół hiperglikemiczno-hipermolalny), stosuje się ją w formie dożylnej3. W przypadku terapii insuliną podskórną istnieją różne modele leczenia, ponadto dostępne są różne rodzaje insulin ludzkich i analogów insulin (tab. 1), co pozwala na dużą indywidualizację terapii, zalecaną obecnie przez polskie i zagraniczne towarzystwa4. Preparaty insulin ludzkich i analogowych różnią się farmakokinetyką i farmakodynamiką. Wytyczne Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (PTD) jasno wskazują na przewagę insulin analogowych w aspekcie elastyczności podawania oraz bezpieczeństwa; te preparaty są rekomendowane szczególnie w przypadku intensywnej insulinoterapii3.
Wskazania do insulinoterapii
Cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 1 charakteryzuje się bezwzględnym niedoborem insuliny w wyniku zniszczenia komórek β trzustki w procesie autoimmunologicznym. Leczenie insuliną egzogenną stanowi terapię z wyboru. Metodą rekomendowaną o udowodnionym korzystnym wpływie jest metoda intensywnej insulinoterapii. Badanie Diabetes Control and Complications Trial (DCCT) jasno pokazało, że u osób z cukrzycą typu 1 intensywne leczenie insuliną znacząco redukuje ryzyko rozwoju i progresji retinopatii (odpowiednio o 76% i 54%), cukrzycowej choroby nerek (odpowiednio o 39% i 54%) i neuropatii cukrzycowej (odpowiednio o 69% i 57%) w porównaniu z grupą osób leczonych metodą konwencjonalną5. Po opublikowaniu wyników badania DCCT w 1993 r. intensywna insulinoterapia stała się metodą leczenia z wyboru, rekomendowaną u osób z cukrzycą typu 1. Jako jedyna daje szansę na optymalne wyrównanie metaboliczne cukrzycy przy zachowaniu dobrej jakości życia.