Żywienie

Programowanie żywieniowe a ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2

mgr Aleksandra Kajdas

prof. dr hab. n. med. Dorota Szostak-Węgierek

Zakład Dietetyki Klinicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Adres do korespondencji:

prof. dr hab. n. med. Dorota Szostak-Węgierek

Zakład Dietetyki Klinicznej,

Warszawski Uniwersytet Medyczny

ul. Erazma Ciołka 27, 01-445 Warszawa

e-mail: dorota.szostak-wegierek@wum.edu.pl

  • Nieprawidłowe żywienie matki jako czynnik potencjalnie zwiększający ryzyko insulinooporności, otyłości oraz cukrzycy typu 2 u potomstwa
  • Doniesienia naukowe dotyczące związku między programowaniem żywieniowym a ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2
  • Wczesne wzorce żywieniowe a zdrowie metaboliczne w dorosłym życiu

Cukrzyca typu 2, uznawana za jedną z największych epidemii XXI w., coraz częściej dotyka osoby w młodszym wieku. Jej rozwój wiąże się nie tylko ze stylem życia w dorosłości, lecz także – co pokazują badania – z czynnikami działającymi już w życiu płodowym i we wczesnym dzieciństwie. Jednym z kluczowych pojęć zyskujących na znaczeniu w kontekście prewencji chorób metabolicznych jest programowanie żywieniowe (nutritional programming). Według tej koncepcji fundamentalną rolę odgrywają okna krytyczne, czyli okresy intensywnego rozwoju i różnicowania komórek oraz tkanek. Są to m.in.:

  • życie płodowe (szczególnie II i III trymestr ciąży)
  • okres noworodkowy i niemowlęcy
  • pierwsze 2-3 lata życia dziecka (łącznie pierwsze 1000 dni).

To właśnie wtedy organizm wykazuje się największą wrażliwością na czynniki środowiskowe, w tym przede wszystkim na jakość i ilość dostarczanych składników odżywczych. Zarówno niedobory pokarmowe, jak i nadmierne spożycie energii oraz niektórych składników pokarmowych (np. cukrów prostych lub tłuszczów nasyconych) mogą prowadzić do trwałych zmian w metabolizmie, ośrodkowej regulacji apetytu, strukturze tkanki tłuszczowej oraz mikrobiomie jelitowym. Warto jednak podkreślić, że programowanie żywieniowe nie stanowi nieodwracalnego „wyroku” – to raczej zwiększenie lub zmniejszenie podatności na pewne choroby. Oznacza to, że wczesne interwencje, odpowiednia edukacja rodziców oraz wsparcie dietetyczne mogą mieć duże znaczenie dla zdrowia dziecka zarówno teraz, jak i w przyszłości.

W niniejszym artykule omówiono doniesienia naukowe na temat wpływu programowania żywieniowego na ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów biologicznych oraz praktycznych rekomendacji profilaktycznych. Zrozumienie tych zależności otwiera nowe możliwości skuteczniejszej prewencji cukrzycy już od pierwszych dni życia.

Programowanie żywieniowe w krytycznych okresach życia

Ciąża1-3

Okres ciąży to kluczowy czas w kształtowaniu przyszłego zdrowia metabolicznego dziecka. Jakość diety kobiety ciężarnej bezpośrednio wpływa na rozwój narządów, programowanie hormonalne oraz funkcjonowanie układu odpornościowego i metabolicznego pło...

Do góry