Jak piszą autorzy, mężczyźni doświadczający bólu emocjonalnego nie reagują smutkiem, ale raczej „gniewem, zachowaniami samodestrukcyjnymi, odwracaniem uwagi od problemu […] stosowaniem narkotyków, hazardem, uganianiem się za kobietami oraz pracoholizmem”. Autorzy zauważyli również, że zdaniem wielu autorów drażliwość może być głównym objawem depresji u mężczyzn.

Analiza danych z badania National Comorbidity Survey Replication przeprowadzona z wykorzystaniem skali obejmującej alternatywne objawy depresji „typu męskiego” wykazała, że kryteria depresji spełniało więcej mężczyzn (26,3%) niż kobiet (21,9%; p=0,007).

Kiedy w analizie uwzględniono zarówno alternatywne, jak i tradycyjne objawy, stwierdzono, że kryteria depresji były spełniane przez mężczyzn i kobiety w takich samych proporcjach (30,6% mężczyzn i 33,3% kobiet; p=0,57).

Martin LA, Neighbors HW, Griffith DM. The experience of symptoms of depression in men versus women: analysis of the National Comorbidity Survey Replication. JAMA Psychiatry, wydanie online 28 sierpnia 2013 r. doi:10.1001/jamapsychiatry.2013.1985.

Zaburzenia świadomości po tamoksyfenie trzeba traktować poważnie

U niektórych kobiet przyjmujących tamoksyfen z powodu raka piersi opisywano zaburzenia świadomości. Autorzy badania, którego wyniki opublikowano na stronie internetowej Journal of Neuroscience, wykazali, że takie działanie niepożądane rzeczywiście występuje.

Tamoksyfen, jeden z najpowszechniej wykorzystywanych leków przeciwnowotworowych, uszkadza niektóre komórki mózgu i ośrodkowego układu nerwowego. Może to tłumaczyć występowanie zaburzeń świadomości obserwowane u niektórych leczonych nim kobiet. Zdaniem autora omawianego badania, Marka Noble’a, u części kobiet działanie to z czasem ustępuje, ale u innych objawy prowadzą do utraty pracy, rozwoju depresji i występowania innych zdarzeń utrudniających życie.

Noble twierdzi, że chore nie zawsze traktują te zaburzenia poważnie. Obecnie wiadomo jednak, że są one objawem zespołu organicznego, na który należy zwrócić uwagę. Mimo coraz lepszego poznania tego zagadnienia i prowadzenia badań w tym kierunku niektóre chore skarżą się na krótkotrwałe epizody utraty pamięci, przymglenia świadomości i trudności w skupieniu uwagi.

Noble i wsp. wyizolowali komórki mózgu i układu nerwowego, które mogłyby być uszkadzane w trakcie leczenia tamoksyfenem. Stwierdzili, że na takie uszkodzenia szczególnie podatne są komórki określonego typu. Już po 2 dniach ekspozycji na działanie tamoksyfenu w dawkach zbliżonych do leczniczych 75% takich komórek ginie.

Noble twierdzi, że następnym krokiem jest próba opracowania leku, który chroniłby te komórki przed uszkadzającym działaniem tamoksyfenu, nie zaburzając przy tym jego właściwości przeciwnowotworowych. Wraz z zespołem oceniał pod tym kątem jedynie leki zarejestrowane lub oceniane w badaniach klinicznych. Sądzi, że z uwagi na pilną konieczność rozwiązania tego problemu nie można sobie pozwolić na to, by pracować nad takim lekiem jeszcze 10-15 lat. Dlatego tak ważna jest ponowna ocena leków i poznanie ich nowych zastosowań.

Ankieta wykazała, że kobiety nie są właściwie informowane o operacjach wszczepienia taśmy

Badanie ankietowe przeprowadzone wśród kobiet leczonych w klinikach uroginekologii i urologii jednego z ośrodków wykazało, że ich wiedza o operacjach pochwy z użyciem taśmy jest niedostateczna, dlatego nie zgadzają się one na poddanie się takim zabiegom w przyszłości. Wyniki tego badania opublikował na łamach Female Pelvic Medicine and Reconstructive Surgery członek komitetu redakcyjnego Contemporary OB/GYN, dr John O.L. DeLancey wraz z zespołem.

Anonimową ankietę przeprowadzano od kwietnia do czerwca 2012 r. w odpowiedniej grupie kobiet wybranej przez lekarzy z oddziału ginekologii i położnictwa Uniwersytetu Michigan. Oceniano w niej cechy demograficzne kobiet, źródła, z których czerpały informacje, ich przekonania oraz obawy związane z chirurgią z użyciem taśmy. W celu wyłonienia czynników pozwalających przewidzieć przekonania chorych dotyczące taśmy zastosowano dokładny test Fishera, a w celu wskazania czynników pozwalających przewidzieć niechęć do poddania się takiej operacji w przyszłości i obawy z nią związane wykorzystano analizę regresji logistycznej i liniowej.

Wśród 164 kobiet, które wypełniły ankietę, 62,2% podało, że wiedzą o operacjach wszczepienia taśmy wykonywanych z powodu wypadania narządu rodnego i/lub nietrzymania moczu. Tę grupę uwzględniono w dalszej analizie. Średni wiek badanych to 58±12,5 roku, a 24,5% z nich przebyło operację wszczepienia taśmy.

Najczęstszym źródłem informacji o operacjach wszczepienia taśmy były dla badanych reklamy telewizyjne (57,8%), a tylko 23,5% dowiedziało się o nich od pracowników opieki zdrowotnej. Na pytanie o taśmę 54% kobiet odpowiedziało, że słyszały o pozwach grupowych złożonych w sądzie przez kobiety poddane takiej operacji, 47,1% słyszało, że wszczepienie takiej taśmy powoduje ból, 34,3% wiedziało o możliwości krwawienia, 29,4% o krwawieniu i erozji taśmy, a 27,5% słyszało, że taśmę można usunąć na żądanie. Wśród ankietowanych 22,1% przyznało, że nie rozważało możliwości poddania się operacji wszczepienia taśmy.

W wieloczynnikowej analizie regresji logistycznej czynnikami pozwalającymi przewidzieć niechęć do poddania się operacji wszczepienia taśmy okazały się nasilenie obaw, informacje uzyskane od przyjaciół lub członków rodziny oraz wiedza o procesach sądowych toczących się po złożeniu pozwów grupowych.

Brown LK, Fenner DE, Berger MB, DeLancey JO, Morgan DM, Patel DA, Schimpf MO. Defining patients’ knowledge and perceptions of vaginal mesh surgery. Female Pelvic Med Reconstr Surg. 2013;19(5):282-287.

Powikłania wszczepienia taśmy i wadliwa komunikacja

Zespół badaczy, w którego skład wchodził dr John O.L. DeLancey, członek komitetu redakcyjnego Contemporary OB/GYN, przeanalizował wyniki badań histopatologicznych usuniętych taśm pochwowych. Wyniki analizy zwróciły uwagę na konieczność lepszego porozumiewania się między chirurgami a patomorfologami. Podkreślono, że ułatwi to właściwe dokumentowanie, rozpoznawanie i stworzy patomorfologom szansę na badanie patofizjologii powikłań wszczepienia taśmy.