Wprowadzenie

Przegląd historyczny metod diagnostycznych dna miednicy wskazuje na brak nieinwazyjnych metod diagnostyki obrazowej, które wyszłyby poza granice eksperymentu naukowego i znalazły zastosowanie w codziennej praktyce klinicznej, oraz na pilną potrzebę znalezienia takich metod. W przeszłości próbowano włączyć metody obrazowe do klinicznej praktyki chirurgów dna miednicy. W latach dwudziestych XX wieku zaczęto stosować techniki radiologiczne,¹ między innymi do oceny obniżania się pęcherza. W latach osiemdziesiątych XX wieku podjęto próby wykorzystania badań ultrasonograficznych do diagnostyki zaburzeń statyki narządu płciowego oraz wysiłkowego nietrzymania moczu (WNM) u kobiet.^2-4 Ultrasonografia (USG) znalazła szerszą akceptację w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.⁵ W 1996 roku opublikowano pierwsze rekomendacje dotyczące ultrasonografii uroginekologicznej.⁵ Badanie USG górnego odcinka układu moczowego i narządu płciowego według specjalistów należy do rutynowego postępowania w urologii, ginekologii oraz uroginekologii.^6,7 Uroginekologia wchodzi w zakres codziennej pracy oddziałów ginekologicznych i położniczych. W niektórych krajach, na przykład w Wielkiej Brytanii, uzyskała już kilka lat temu status nowej specjalizacji, co jest wynikiem ogromnego postępu, do jakiego doszło w ciągu ostatnich lat.

W ostatnich kilkunastu latach nastąpił rozwój nowych technik operacyjnych z użyciem sztucznych materiałów, które poprawiły wyniki terapii zabiegowej. Mimo tego rewolucyjnego postępu nadal nie udaje się wyleczyć wszystkich pacjentek. Pojawiły się też powikłania, wcześniej niewystępujące, czasami trudne do wyleczenia.^8,9 Określenie przyczyn niepowodzeń i powikłań powinno poprawić skuteczność leczenia operacyjnego za pomocą obecnie dostępnych zabiegów i pomóc w opracowaniu nowych technik operacyjnych. Nie jest zatem zaskoczeniem, że poszukuje się nowych metod obrazowych, przydatnych w diagnostyce uroginekologicznej. Niektórzy badacze przyjmują wideourodynamikę, integrującą rentgenowskie badanie obrazowe i badanie urodynamiczne, jako złoty standard w ocenie dolnego odcinka układu moczowego. Opinia ta jest dla innych kontrowersyjna.^1,10 Powtarzalność wideourodynamiki nie została określona. Podczas tego badania dodatkowo dochodzi do ekspozycji na promieniowanie. Wielu wcześniejszych jej zwolenników zarzuciło stosowanie wideourodynamiki między innymi ze względu na jej inwazyjność i koszty.^1,10

W ostatnich latach badano przydatność tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego do obrazowania struktur w obrębie dna miednicy. Tomografia komputerowa (TK), między innymi ze względu na ekspozycję pacjentki na promieniowanie, nie uzyskała s...