Za i przeciw

Laurie J. McKenzie, redaktor działu

Czy powinno się wykorzystywać testosteron w leczeniu zespołu obniżonego popędu płciowego u kobiet w wieku rozrodczym?

John E. Buster, MD, Leslie R. Schover, PhD

Dr Buster, Professor of Obstetrics and Gynecology, Women and Infants Hospital of Rhode Island, Warren Alpert Medical School of Brown University, Providence.Autor nie zgłasza żadnego konfliktu interesów w związku z niniejszym artykułem.

Dr Schover, Professor of Behavioral Science, University of Texas MD Anderson Cancer Center, Houston. Autorka nie zgłasza żadnego konfliktu interesów związanego z niniejszym artykułem.

Ginekologia po Dyplomie 2015;17(1):53-56

Dwoje ekspertów dyskutuje, czy stosowanie testosteronu w tej grupie kobiet jest właściwe.

ZA
W pewnych warunkach leczenie testosteronem tej populacji kobiet jest wskazane

John E. Buster, MD

Pożądanie jest w centrum ludzkiego cyklu płciowego, natomiast zespołu obniżonego popędu płciowego (hypoactive sexual desire disorder, HSDD) jest upośledzeniem sprawności seksualnej często obserwowanym wśród kobiet. HSDD rozpoznaje się, gdy utrata pożądania martwi kobietę i staje się przyczyną zgłaszanych przez nią skarg. Zaburzenie to jest następstwem uwarunkowanego genetycznie zmniejszenia wytwarzania androgenów przez warstwę siatkowatą nadnerczy i uwalniania ich do krwiobiegu, a także zakończenia owulacji z powodu menopauzy.1-3

W grupie starszych kobiet, u których androgeny są wytwarzane w niewielkich ilościach, HSDD często rozpoznaje się jako odrębną nieprawidłowość, której częstość występowania w tej populacji sięga 50%. Wyniki prospektywnych badań randomizowanych przeprowadzonych z udziałem kobiet po menopauzie, u których stężenia testosteronu we krwi były typowo niewielkie (<20 ng/dl), wykazały dużą skuteczność testosteronu stosowanego przezskórnie, nawet w małych dawkach.2

U kobiet w wieku rozrodczym, u których w tym okresie życia powstaje dużo androgenów, HSDD rzadko rozpoznaje się jako odrębne zaburzenie. Częściej natomiast wiąże się je z określonymi sytuacjami, nieprawidłowymi relacjami w związku, przewlekłą chorobą, przyjmowaniem leków, chorobami narządu rodnego lub innymi czynnikami zmniejszającymi pożądanie. Najlepszą strategią postępowania u kobiet w wieku rozrodczym dotkniętych HSDD jest zatem działanie ograniczające wpływ tych czynników.

Testosteron zazwyczaj nie jest skuteczny w leczeniu HSDD u kobiet w wieku rozrodczym, chyba że podaje się go w odpowiednich dawkach. Jedynym wyjątkiem są kobiety po usunięciu przydatków, u których odpowiedź na działanie testosteronu jest podobna do obserwowanej w populacji kobiet po menopauzie.1,3

Kiedy zapisywać testosteron kobietom w wieku rozrodczym?

Dane dotyczące przydatności stosowania testosteronu przezskórnie u kobiet w wieku rozrodczym są skąpe. Na ogół uważa się je za nieskuteczne. Moje doświadczenie wskazuje jednak, że może on się okazać skuteczny u kobiet, u których stężenie testosteronu w surowicy jest niewielkie (<20 ng/dl). Na tej podstawie zalecam przezskórne stosowanie testosteronu u kobiet w wieku rozrodczym, skarżących się na HSDD, w następujących trzech sytuacjach:

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

PRZECIWNie udowodniono, że testosteron wzmaga pożądanie, dlatego nie jest wart ryzyka

Leslie R. Schover, PhD
Do góry