Od czasu wejścia w życie przepisów dotyczących standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem¹ coraz większego znaczenia nabrały różnego rodzaju dokumenty, które ginekolog-położnik powinien udostępnić pacjentce w związku z prowadzeniem jej ciąży. Jednym z tych dokumentów jest plan opieki przedporodowej. W niniejszym artykule chcielibyśmy omówić prawne i praktyczne znaczenie tego dokumentu.

Punktem wyjścia do naszych rozważań musi być wskazanie, że zgodnie ze standardem IV, ust. 1, zdaniem 1 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 września 2012 r. w sprawie standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem (dalej: r.s.c.f.): „Podczas opieki przedporodowej osoba sprawująca opiekę oraz ciężarna ustalają plan opieki przedporodowej oraz plan porodu”. Już sam sposób sformułowania tego przepisu zasługuje na uwagę, ponieważ wynika z niego jednoznacznie (użycie czasownika „ustalać” w 3 osobie liczby mnogiej czasu teraźniejszego), że obowiązkiem lekarza prowadzącego ciążę (czyli językiem rozporządzenia: „osoby sprawującej opiekę”) jest ustalenie z pacjentką planu opieki przedporodowej. Oznacza to, że lekarz nie może narzucić określonego sposobu postępowania, lecz musi uwzględnić oczekiwania pacjentki.