Opis przypadku

Pacjentka w wieku 41 lat została przyjęta do kliniki z powodu pobolewania w podbrzuszu, nasilającego się okresowo, występującego od kilku lat. W badaniu USG TV w jajniku prawym uwidoczniono małą torbiel endometrialną o średnicy 28 mm, poza tym macica i przydatki lewe były bez zmian. W wywiadzie pacjentka zgłaszała bóle miesiączkowe i przy współżyciu oraz niespecyficzne bóle w prawym podbrzuszu i całej jamie brzusznej. Nigdy wcześniej nie była operowana, rodziła dwa razy drogami natury. W przeszłości przeszła konsultację chirurgiczną w ramach diagnostyki bólów brzucha, bez wskazań do interwencji chirurgicznej. Stężenie CA-125 wynosiło 37 j./ml, w wynikach rutynowych badań dodatkowych nie stwierdzono odchyleń od normy. Lekarz kierujący uznał, że przyczyną dolegliwości pacjentki może być podejrzewana endometrioza miednicy mniejszej oraz torbiel endometrialna jajnika prawego. Pacjentka odrzuciła propozycję leczenia farmakologicznego endometriozy. Po rozmowie z nią zaproponowano zabieg laparoskopowego wycięcia przydatków prawych.

Technika zabiegu

Po wytworzeniu odmy otrzewnej wprowadzono przez pępek trokar 10 mm, a następnie optykę laparoskopu i umieszczono w podbrzuszu dodatkowe trokary 5 mm. Pacjentkę ułożono w pozycji Trendelenburga. Uwidoczniono: trzon macicy prawidłowy, przydatki prawe – w jajniku widoczna torbiel średnicy około 3 cm o charakterze torbieli endometrialnej, w zrostach z tylną blaszką więzadła szerokiego macicy, przydatki lewe wizualnie bez zmian patologicznych. Pozostałe narządy jamy otrzewnej dostępne wizualizacji laparoskopowej były niezmienione. Nie stwierdzono cech endometriozy otrzewnowej miednicy mniejszej ani endometriozy głęboko naciekającej. W tej sytuacji zgodnie z kwalifikacją przedoperacyjną po oddzieleniu zrostów w sposób typowy wycięto przydatki prawe. W trakcie kontroli hemostazy po zabiegu wycięcia przydatków rozpoznano duży uchyłek Meckela (ryc. 1) o długości około 7 cm, szerokości 1,5-2 cm (ryc. 2). Na końcu uchyłka widoczne było nieregularne zgrubienie odbiegające barwą od tkanki jelita (ryc. 3). Poproszono o konsultację chirurga, który zadecydował o endoskopowym wycięciu uchyłka Meckela (diwertikulotomii). Przez prawy trokar boczny wprowadzono stapler liniowy i po dokładnym uwidocznieniu podstawy uchyłka (ryc. 4) dokonano mechanicznego zszycia i odcięcia uchyłka (ryc. 5). Skontrolowano miejsce zszycia w poszukiwaniu ewentualnego przewężenia jelita (ryc. 6). Uchyłek wyjęto na zewnątrz w endobagu razem z przydatkami i przesłano do badania histopatologicznego. Przebieg pooperacyjny był bez powikłań.