Luki w kulturze bezpieczeństwa istotnie wpływają na umieralność matczyną.

Położnictwo to krwawa specjalność.

– Williams Obstetrics, wyd. 17 (1985)

Wprowadzenie

Szacuje się, że krwawienie poporodowe występuje w przypadku 3% porodów w Stanach Zjednoczonych¹ i jest prawdopodobnie najpowszechniejszym stanem zagrożenia życia, z jakim mają do czynienia położnicy. W przeciwieństwie do innych poważnych stanów położniczych, które zdarzają się rzadziej (np. przełom nadciśnieniowy, sepsa, choroby serca, zatorowość płucna, zatorowość płynem owodniowym), zwykle muszą sobie oni z nim radzić dość często, być może nawet co tydzień lub co miesiąc. Celem niniejszego artykułu nie jest przedstawienie określonego algorytmu leczenia zachowawczego i chirurgicznego w przypadku krwawienia poporodowego, ale raczej dokonanie przeglądu wyprzedzających działań systemowych, które należy rozważyć, planując przeciwdziałanie temu częstemu położniczemu stanowi nagłemu, potencjalnie zagrażającemu życiu.

Definicja krwawienia poporodowego

W piśmiennictwie medycznym można znaleźć rozmaite definicje krwawienia poporodowego. Kiedy interpretuje się opublikowane doniesienia na ten temat, trzeba brać pod uwagę te różnice i pamiętać o tym, że badania populacyjne często opierają się na kodach rozpoznań Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD – International Classification of Diseases), które z kolei nie odnoszą się do żadnej definicji ilościowej. Ostatnio w ramach opracowanego przez American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) programu reVITALize,² którego celem jest standaryzacja pojęć klinicznych, zdefiniowano krwawienie poporodowe jako łączną utratę ≥1000 ml krwi lub utratę krwi z towarzyszącymi objawami podmiotowymi i przedmiotowymi hipowolemii, do której doszło w ciągu 24 godzin od porodu. Tą definicją posłużono się również w niedawno zaktualizowanym biuletynie praktyki klinicznej ACOG nr 183 z 2017 roku dotyczącym krwawienia poporodowego.³ Następnym krokiem jest opracowanie tzw. podstawowych zestawów klinicznych wyników leczenia (core outcome sets) w celu zdefiniowania krytycznych parametrów klinicznych w badaniach naukowych, co powinno przyspieszyć odkrycia i postęp w dziedzinie leczenia krwawień poporodowych.⁴