Nieleczona epizodyczna lub nawrotowa postać drożdżakowego zapalenia pochwy i sromu istotnie pogarsza jakość życia kobiet. Dyskomfort emocjonalny, uciążliwe dolegliwości ze strony tkanek i narządów obszaru urogenitalnego, negatywna samoocena, lęk, depresja, zaburzenia afektywne z myślami samobójczymi włącznie, negatywny wpływ infekcji na role życiowe, partnerskie, zawodowe i społeczne – to najczęstsze skargi zgłaszane przez kobiety szukające wsparcia u ginekologa.

Wprowadzenie

W objawowych zapaleniach pochwy i sromu, niezależnie od czynnika etiopatogenetycznego (dysbakterioza, zakażenia: drożdżakowe, mieszane lub pierwotniakowe), pacjentka zgłasza mniej lub bardziej uciążliwe dolegliwości miejscowe w obrębie tkanek urogenitalnych: dyskomfort, podrażnienie, świąd, pieczenie, bolesność sromu i przedsionka pochwy, upławy, powierzchowną dyspareunię, dyzurię oraz pieczenie skóry wokół odbytnicy. Objawy te są potęgowane przez współżycie lub mikcję. W badaniu przedmiotowym stwierdza się: rumień, pęknięcia i mikrowrzodzenia śluzówki pochwy i/lub jej przedsionka, grudkowatą wysypkę okolicy sromu, wodniste, homogenne lub serowate upławy o kwaśnym bądź neutralnym zapachu, a także wykwity satelitarne zlokalizowane na wargach sromowych, wewnętrznych powierzchniach uda, w kroczu i okolicy odbytu. Niekiedy obserwuje się obrzęk sromu. Żaden z powyższych objawów przedmiotowych i podmiotowych nie jest swoisty dla konkretnego typu zakażenia. Rozpoznanie typu infekcji wyłącznie na podstawie obrazu klinicznego jest mało wiarygodne (czułość i swoistość dolegliwości/objawów na tle vaginitis wynosi 95% i 13%).

Hoffstetter i wsp. wykazali zależność między dolegliwościami urogenitalnymi związanymi z drożdżakowym zapaleniem pochwy i stromu (VVC – vulvovaginal candidiasis), takimi jak: pieczenie pochwy, pieczenie sromu, świąd sromu i ból okolicy łechtaczki (skala numeryczna: 0-10 pkt), a wynikiem badania mikologicznego. Jeżeli pacjentka zgłaszała pieczenie pochwy (≥6 pkt) lub pieczenie sromu (≥5 pkt), to korelacja z dodatnim wynikiem badania mikologicznego wynosiła 91,7%. Co ciekawe, sam fakt zgłaszania przez kobiety upławów pochwowych nie był predyktorem aktywnej (VVC) ani nawrotowej postaci (rVVC – recurrent vulvovaginal candidiasis) drożdżycy pochwy i sromu.

Większość kobiet w okresie reprodukcyjnym doświadczy co najmniej 1 objawowego epizodu VVC, a ponad połowa z nich będzie z tego powodu leczona częściej niż 2 razy w roku. Bezobjawowe nosicielstwo dotyczy 10-15%, a nawet 50% populacji kobiet i 30-10...