BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Stosowanie progestagenów w leczeniu nieprawidłowych krwawień z macicy u kobiet zagrożonych VTE
Emma Lawrence, MD1
Elisabeth Quint, MD2
Angela C. Weyand, MD3
- Wpływ gestagenów na ryzyko zakrzepowo-zatorowe: lewonorgestrelu, octanu medroksyprogesteronu, octanu noretysteronu oraz octanu megestrolu
- Skuteczność i bezpieczeństwo leczenia hormonalnego u kobiet z nieprawidłowymi krwawieniami macicznymi w okresie przedmenopauzalnym – opis czterech przypadków
Nieprawidłowe krwawienia z macicy (AUB – abnormal uterine bleeding) są częste u kobiet w okresie przedmenopauzalnym1. W wielu przypadkach podstawą leczenia AUB są środki hormonalne, w tym estrogeny i/lub progestageny. Każdy lekarz, niezależnie od doświadczenia w terapii hormonalnej AUB, staje w obliczu trudnych sytuacji klinicznych, jeżeli chodzi o wybór najlepszej metody u pacjentki z grupy zwiększonego ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE – venous thromboembolism).
Zapadalność na VTE wśród kobiet w wieku rozrodczym wynosi 1-10 na 10 000 na rok2. Prawdopodobieństwo jej wystąpienia zwiększa się z wiekiem, masą ciała, w przypadku palenia tytoniu, niektórych zaburzeń krzepnięcia oraz stosowania skojarzonej antykoncepcji hormonalnej3,4. Początkowo uważano, że na ryzyko zakrzepowo-zatorowe mają wpływ tylko estrogeny, ale obecnie wiadomo, że różne progestageny wiążą się ze zróżnicowanym ryzykiem VTE5. W niniejszym artykule dokonano przeglądu dostępnego piśmiennictwa i najnowszych wytycznych, aby ułatwić ginekologom-położnikom leczenie AUB za pomocą progestagenów z uwzględnieniem ryzyka VTE. Przedstawiono cztery opisy przypadków, każdy dotyczący jednego progestagenu często stosowanego w leczeniu AUB u kobiet w okresie przedmenopauzalnym: wkładki wewnątrzmacicznej uwalniającej lewonorgestrel (LNG-IUS – levonorgestrel intrauterine system), octanu medroksyprogesteronu w postaci o przedłużonym uwalnianiu (DMPA – depot medroxyprogesterone acetate), octanu noretysteronu oraz octanu megestrolu. Zawarto również wskazówki dotyczące poradnictwa u pacjentek z uwzględnieniem dostępnych danych (tab. 1).
Opis przypadku 1: wkładka wewnątrzmaciczna uwalniająca lewonorgestrel
Dwudziestopięcioletnia kobieta (C0, P0) z toczniem rumieniowatym układowym (SLE – systemic lupus erythematosus) i przeciwciałami antyfosfolipidowymi zgłasza się w celu przedyskutowania sposobów leczenia obfitych krwawień miesiączkowych. Stężenie hemoglobiny wynosi 10,5 g/dl. Neguje VTE w wywiadach osobistych i rodzinnych. Pacjentka potrzebuje antykoncepcji. Nie pamięta jednak o regularnym przyjmowaniu innych leków, dlatego chciałaby wybrać taką metodę, która zmniejszy obfite miesiączki, a jednocześnie zapewni skuteczną długoterminową antykoncepcję.