Niedokrwistość, czyli stan, w którym liczba krwinek czerwonych jest niewystarczająca do zaspokojenia fizjologicznych potrzeb organizmu w zakresie transportu tlenu, występuje na całym świecie u ponad 1/3 kobiet w wieku rozrodczym¹. W rezolucji nr 65.5 World Health Assembly poparto wszechstronny plan wdrożeniowy dotyczący żywienia matek, niemowląt i małych dzieci. Mimo że niedokrwistość może mieć wiele przyczyn, od chorób przewlekłych do ostrej utraty krwi, ocenia się, że w 50% przypadków u kobiet w ciąży wynika ona z niedoboru żelaza². Zgodnie z wytycznymi World Health Organization (WHO) niedokrwistość dzieli się na: niewielką (stężenie hemoglobiny 10-11 g/dl), umiarkowaną (stężenie hemoglobiny 8,5-10 g/dl) oraz ciężką (stężenie hemoglobiny <8,5 g/dl)².

Zgodnie z tymi definicjami na podstawie danych uzyskanych w badaniu National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) wykazano, że w Stanach Zjednoczonych niedokrwistość występuje w którymś momencie ciąży u 8,8% kobiet, a u mniej więcej połowy z nich stężenie hemoglobiny spada poniżej 10 g/dl³. Ryzyko niedokrwistości zwiększa się z wiekiem ciążowym i w trzecim trymestrze niedobór żelaza występuje u 30% ciężarnych⁴. Częstość występowania niedokrwistości jest istotnym wskaźnikiem zdrowia publicznego. Mimo że stan ten wynika głównie z niedoboru żelaza, zmniejszenie zdolności przenoszenia tlenu może być następstwem innych stanów, takich jak choroby przewlekłe, które pozostają istotnym problemem zdrowotnym w Stanach Zjednoczonych. Badania, których celem byłaby ocena obecnej częstości występowania niedokrwistości w całej populacji Amerykanów oraz w jej określonych podgrupach, są jednak ograniczone. Niedokrwistość podczas ciąży powinna być leczona, ponieważ w wielu badaniach wykazano, że jej umiarkowana i ciężka postać wiążą się z niekorzystnym rokowaniem dla matki i płodu^5-9. We wtórnej analizie danych uzyskanych przez Consortium on Safe Labor, będące agendą amerykańskiego Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human Development, stwierdzono większą częstość występowania ciężkiej chorobowości matczynej (np. zgonów, przetoczeń, histerektomii) oraz niekorzystnych wyników u nowo narodzonych dzieci kobiet z niedokrwistością obecną przed porodem, a wyniki te utrzymały się po uwzględnieniu wpływu czynników zakłócających⁵.