Na oddział została przyjęta 43-letnia kobieta z powodu obfitych krwawień z macicy mięśniakowatej w celu planowej laparoskopowej amputacji trzonu macicy z jajowodami. Po uzyskaniu od pacjentki świadomej zgody na operację wykonano zabieg nadszyjkowego wycięcia macicy z pozostawieniem jajników. Przebieg zabiegu i okres pooperacyjny były niepowikłane. Pacjentka opuściła oddział następnego dnia po operacji.

Opis zabiegu

Po przygotowaniu pola operacyjnego i wytworzeniu odmy otrzewnowej wprowadzono przez pępek trokar 10 mm, a następnie pod kontrolą wzroku umieszczono pozostałe 3 trokary średnicy 5 mm w podbrzuszu. Uwidoczniono powiększony trzon macicy oraz obustronnie niezmienione przydatki. Pozostałe narządy jamy otrzewnej wizualnie niezmienione. Skoagulowano i przecięto krezkę jajowodu, więzadło obłe, więzadło własne jajnika, a następnie naczynia maciczne po stronie prawej. Podobne czynności wykonano po stronie lewej. Haczykiem monopolarnym odcięto trzon macicy od szyjki na wysokości cieśni. Na kikut szyjki założono 3 szwy pojedyncze. Skontrolowano hemostazę. Macicę morcelowano wewnątrzotrzewnowo w endobagu. Dokonano płukania jamy otrzewnej. Zabieg zakończono ewakuacją narzędzi i trokarów.

Omówienie

Rozwój chirurgii małoinwazyjnej, a w szczególności laparoskopii, i związana z tym możliwość endoskopowego wykonania większości zabiegów w jamie otrzewnej wymagają od operatora opanowania umiejętności sprawnego posługiwania się skomplikowanymi narzędziami, efektywnego wykorzystania możliwości nowoczesnych diatermii oraz laparoskopowego zakładania i wiązania szwów chirurgicznych. Właśnie szycie laparoskopowe ze względu na brak znajomości podstaw tej procedury niejednokrotnie stanowi barierę, która ogranicza upowszechnienie się technik laparoskopowych w zabiegach, w których zakładanie szwów jest ich nieodłącznym elementem.

Do szycia laparoskopowego potrzebne są odpowiednie narzędzia. Idealnym rozwiązaniem jest możliwość posiadania dwóch imadeł, lecz w praktyce używa się imadła laparoskopowego i graspera laparoskopowego typu Maryland (ryc. 1). Opis typów imadeł wykraczałby znacznie poza zakres tego opracowania, poza tym na każdym oddziale ginekologicznym, na sali operacyjnej, znajdują się już imadła w zestawach laparoskopowych, więc ten aspekt nie będzie poruszany w niniejszej dyskusji. Nie promujemy także potrzeby oburęcznego posługiwania się imadłem, gdyż w większości przypadków wystarcza szycie ręką dominującą, tak jak w chirurgii klasycznej.