Według danych World Health Organization krwotok położniczy wikła około 10,5% porodów na świecie i jest najważniejszą pojedynczą przyczyną zgonów wśród młodych kobiet. Pierwotny krwotok poporodowy dotyczy 4-6% ciąż. Szacuje się, że w 2020 roku na świecie doszło do 287 000 zgonów okołoporodowych, a większości z nich można było uniknąć. Prawie 88% kobiet umiera w ciągu pierwszych 4 h od momentu wystąpienia krwotoku. Główną przyczynę tych zgonów stanowi poważne krwawienie, a przede wszystkim krwotok poporodowy (postpartum hemorrhage)¹. Kluczowe znaczenie ma zatem odpowiednie postępowanie okołoporodowe, które może zapobiec zwiększonej śmiertelności matek.

Krwotok poporodowy – definicja

Krwotok poporodowy definiuje się jako utratę >500 ml krwi po porodzie drogami natury oraz >1000 ml po przebytym cięciu cesarskim² lub jako sytuację, gdy utrata krwi doprowadza do zmian hemodynamicznych i wywołania objawów u pacjentki. Z kolei masywny krwotok położniczy oznacza utratę krwi przekraczającą 2500 ml lub konieczność transfuzji 4 lub więcej jednostek krwi³. Zazwyczaj występuje w ciągu pierwszych 24 h po porodzie (krwotok pierwotny), ale może pojawić się w trakcie pierwszych 12 tygodni po urodzeniu dziecka (krwotok wtórny)⁴. Wczesne wdrożenie leczenia pozwala na uzyskanie najlepszych wyników, zatem kluczowa jest współpraca między zespołem anestezjologicznym a ginekologiczno-położniczym.

Czynniki ryzyka wystąpienia krwotoku poporodowego

Ryzyko pojawienia się krwotoku poporodowego jest większe przede wszystkim u pacjentek, u których występują czynniki predysponujące do wystąpienia atonii macicy. Zaliczamy do nich: