prof. dr hab. n. med. Włodzimierz Baranowski

Szanowni Państwo!

Potoczne stwierdzenie, że ciąża to nie choroba, ma fizjologiczne uzasadnienie dla propagowania aktywności fizycznej wśród kobiet w ciąży. W codziennej praktyce często odpowiadamy na pytania ciężarnych pacjentek o dozwolone w tym czasie rodzaje ćwiczeń i ewentualne konieczne modyfikacje dotychczasowego planu treningowego. Tematem przewodnim niniejszego wydania „Ginekologii po Dyplomie” jest właśnie szeroko rozumiana aktywność fizyczna w okresie ciąży. Autorka w wyczerpujący sposób opisała zarówno szkodliwe skutki ograniczania aktywności fizycznej, jak i korzyści wynikające z jej podejmowania w czasie ciąży, a także zalecane rodzaje ćwiczeń oraz środki ostrożności dotyczące ich wykonywania w tym okresie. Bardzo praktyczne rozważania, a jednocześnie oparte na wyważonych rekomendacjach American College of Obstetricians and Gynecologists dotyczących aktywności fizycznej w ciąży.

Głównie położnikom polecam opracowanie na temat prawidłowego kojarzenia leków oraz ich dawkowania w kontekście zmian farmakokinetyki leków w czasie ciąży na przykładzie błędnego łącznego podawania dwóch specyfików (doksylaminy i cetyryzyny) ciężarnej, u której błędy w farmakoterapii spowodowały niedrożność porażenną przewodu pokarmowego, oraz konsekwencji prawnych tego postępowania. Artykuł zawiera cenne uwagi od prawnika dla położnika.

Pozostając w kręgu problemów położniczych, pragnę polecić Państwu doniesienie na temat stosowanej we Francji nowej techniki cięcia cesarskiego o akronimie FAUCS jako alternatywy dla tradycyjnego cięcia cesarskiego. Opracowanie zawiera praktyczne omówienie techniki chirurgicznej z wypunktowaniem różnic w stosunku do standardowej techniki cięcia cesarskiego. Warto przeczytać i ewentualnie wdrożyć do codziennej praktyki klinicznej.

Przede wszystkim położników zachęcam do lektury artykułu dotyczącego interpretacji badań laboratoryjnych czynności tarczycy u kobiet planujących ciążę i ciężarnych. Przedstawiono w nim również zasady profilaktyki jodowej oraz terapii L-tyroksyną niedoczynności tarczycy u kobiet w ciąży, a także wskazania do leczenia nadczynności tarczycy u ciężarnych. W osobnym akapicie omówione zostały zasady postępowania w przypadku rozpoznanych przed ciążą zmian ogniskowych tarczycy i wola miąższowego. Bardzo praktyczne i godne polecenia.

Na łamach „Ginekologii po Dyplomie” prezentujemy Państwu nowoczesne możliwości leczenia dolegliwości pomenopauzalnych. Nowa substancja – fezolinetant – oddziałująca poprzez układ neurokininowy może obok przedstawionego wcześniej elinzanetantu stanowić cenną alternatywę dla hormonalnej terapii menopauzalnej (HTM) w grupie kobiet niemogących przyjmować lub nieakceptujących klasycznej HTM. W świetle wyników dotychczasowych badań klinicznych wydaje się, że stosowanie fezolinetantu – antagonisty receptora neurokininy – może być doskonałym rozwiązaniem problemów związanych z nasilonymi objawami naczynioruchowymi.

Głównie operującym rekomenduję artykuł na temat farmakologicznych i niefarmakologicznych metod profilaktyki oraz zwalczania ostrego bólu pooperacyjnego u pacjentek po operacjach ginekologicznych. Obok przedstawienia możliwych sposobów ograniczania stosowania opioidów w nowoczesnej terapii bólu opisano multimodalny schemat leczenia bólu. Dla zainteresowanych chirurgią ginekologiczną.

Inne opracowania zawarte w bieżącym wydaniu „Ginekologii po Dyplomie” (dotyczące m.in. zakrzepicy u kobiet z przetrwałym otworem owalnym, problemów z zajściem w ciążę u kobiet z PCOS, patologii przyzębia, nawracających zakażeń układu moczowego) wydają się równie interesujące, a więc mój indywidualny wybór artykułów nie wyczerpuje szerokiego spektrum tematów poruszonych w tym numerze naszego czasopisma. Zapraszam zatem Państwa do lektury.

Korzystając z okazji, w imieniu swoim i całej redakcji „Ginekologii po Dyplomie” pragnę życzyć Państwu spokoju i wytchnienia w nadchodzącym szybkimi krokami okresie świąt Bożego Narodzenia oraz Nowego Roku. Wszystkiego najlepszego!