Strukturalne choroby serca i kardiomiopatie

Redaktor działu: prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gąsior Katedra i Klinika Kardiologii Śląski Uniwersytet Medyczny, Katowice

Ocena lewej komory i lewego przedsionka w świetle nowych wytycznych ASE/EACVI 2015

lek. Marcin Konopka

dr hab. n. med. Wojciech Braksator

Katedra i Klinika Kardiologii, Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Wewnętrznych II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Adres do korespondencji: lek. Marcin Konopka, Katedra i Klinika Kardiologii, Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Wewnętrznych II Wydziału Lekarskiego WUM, Mazowiecki Szpital Bródnowski Sp. z o.o., Bródnowskie Centrum Kliniczne, Kondratowicza 8, 03-242 Warszawa, email: marcin.konopka@op.pl

Wprowadzenie

Na początku 2015 roku opublikowano uzgodnione zalecenia ASE (American Society of Echocardiography) oraz EACVI (European Association of Cardiovascular Imaging) dotyczące oceny jam serca w badaniu echokardiograficznym. Wiedza zawarta w dokumencie została przedstawiona w sposób przejrzysty i usystematyzowany. Artykuł dostarcza szczegółowych informacji na temat metodologii wykonywania pomiarów poszczególnych jam serca oraz przedstawia zakresy wartości referencyjnych w odniesieniu do płci, wieku oraz parametrów biometrycznych (pole powierzchni ciała [body surface area, BSA]). Zalecenia uaktualniają dotychczasową wiedzę echokardiograficzną w oparciu o wykorzystanie szeroko już dostępnych bardziej zaawansowanych technik echokardiograficznych, takich jak echokardiografia trójwymiarowa (three dimensional echocardiography, 3DE) oraz ocena parametrów odkształcenia mierzonych (najczęściej) przy wykorzystaniu techniki śledzenia markerów akustycznych (speckle tracking echocardiography, STE). Poniżej przedstawiono wybrane aspekty dotyczące morfologicznej oraz czynnościowej oceny jam serca lewego.

Metodologia rejestracji i oceny obrazu echokardiograficznego

W celu wyeliminowania potencjalnych rozbieżności wynikających z różnic między poszczególnymi skurczami autorzy postulują, że optymalnym sposobem postępowania byłoby przedstawianie poszczególnych wyników pomiarów jako średniej z trzech (w przypadku rytmu zatokowego) lub pięciu cykli serca (w przypadku migotania przedsionków). Ze względu na czasochłonność zrealizowanie tego zalecenia w warunkach klinicznych jest bardzo trudne i dopuszcza się wykonywanie pomiarów tylko z jednego cyklu serca uznanego jako najbardziej reprezentatywny.

Ocena lewej komory serca

Ocena morfologii i funkcji lewej komory serca to jeden z kluczowych elementów badania echokardiograficznego. W celu wyeliminowania rozbieżności wynikających z różnic w zakresie parametrów biometrycznych (wzrost, masa ciała) oraz miarodajnej analizy porównawczej, uzyskane wymiary powinny być indeksowane względem BSA.

Pomiary wielkości i objętości lewej komory

Wielkość lewej komory

Pomiary lewej komory należy wykonywać w projekcji przymostkowej w osi długiej wykorzystującej obrazy echokardiograficzne uzyskane w prezentacji dwuwymiarowej (two dimensional echocardiography, 2DE). Technika M-mode jest również dopuszczalna, jednak w tym przypadku należy się liczyć z możliwością uzyskania przekrojów skośnych, które fałszują obraz rzeczywisty.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Metodologia rejestracji i oceny obrazu echokardiograficznego

W celu wyeliminowania potencjalnych rozbieżności wynikających z różnic między poszczególnymi skurczami autorzy postulują, że optymalnym sposobem postępowania byłoby przedstawianie poszczególnych wyników [...]

Ocena lewego przedsionka

Lewy przedsionek położony między żyłami płucnymi i jamą lewej komory odgrywa istotną rolę w napełnianiu lewej komory serca. U osób z [...]

Podsumowanie

Opublikowane zalecenia dotyczące oceny jam serca zostały przedstawione w sposób czytelny, odwołują się do różnych technik echokardiograficznych oraz prezentują bogaty zbiór [...]
Do góry