W artykule omówiono mechanizm działania lasera ekscymerowego oraz wstępne, obiecujące wyniki interwencji wieńcowych podejmowanych z użyciem tej udoskonalonej technologii.

Wprowadzenie

Przezskórna interwencja wieńcowa (PCI – percutaneous coronary intervention) połączona z implantacją stentu uwalniającego lek antymitotyczny (DES – drug eluting stents) jest aktualnie podstawową metodą leczenia objawowej choroby niedokrwiennej serca. W trakcie wykonywania tych procedur zdarzają się niepowodzenia, z którymi musi liczyć się operator. Wynikają one z uwarunkowań anatomicznych takich jak brak możliwości wprowadzenia balonu przez zmianę w naczyniu wieńcowym (uncrossable lesion – stanowi ok. 2-3% zmian) lub z optymalnego poszerzenia zwężenia. Te zmiany nie pozwalają na odpowiednią predylatację i są powodem niewystarczającego rozprężenia stentu do wymiarów nominalnych podczas jego wszczepiania (underexpanded stent – ok. <5% zmian poddanych PCI), co stanowi istotny czynnik ryzyka restenozy w stencie (ISR – in-stent restenosis) lub zakrzepicy. Restenoza w implantowanych DES występuje pomimo znacznej poprawy technologii samych stentów i leczenia farmakologicznego po PCI. Dotyczy to ok. 10% pacjentów podanych interwencji wieńcowej.

Ponowna PCI z użyciem innego DES, postdylatacja z wykorzystaniem balonu uwalniającego lek (DEB – drug eluting balloon) czy rusztowań bioresorbowalnych (BVS – bioresorbable vascular scaffold) oraz rotablacja są standardowym postępowaniem w tym przypadku. Często postępowanie to okazuje się jednak nieskuteczne i leczenie takich pacjentów kończy się rewaskularyzacją kardiochirurgiczną – o ile jest to technicznie możliwe. Pozostaje wówczas brachyterapia wieńcowa, która sama w sobie wykazuje dość wysoką skuteczność w leczeniu nawrotów zwężenia w naczyniach wieńcowych, jednak wytworzony w czasie jej aplikacji przewlekły stan zapalny naczynia stwarza duże ryzyko wystąpienia późnej zakrzepicy w stencie i konieczności praktycznie dożywotniej podwójnej terapii przeciwpłytkowej. Z tego powodu obecnie jest to metoda praktycznie nieużywana.

Historia angioplastyki laserowej

Technologia angioplastyki laserowej jest znana od ok. 20 lat.1 Początkowe badania nie były zachęcające, ponieważ zabiegi cechowały się podobną lub mniejszą skutecznością w porównaniu z konwencjonalną angioplastyką, natomiast większą częstością pow...

Obecnie w wybranych ośrodkach używany jest laser ekscymerowy, czyli ksenonowy (XeCL).1,2 Wykorzystuje on długość fali 308 nm (ultrafiolet) oraz generuje pulsy o częstotliwości do 80 Hz i energię do 80 mJ/mm2 (fluence – strumień energii) (z użyciem...