Opis przypadku

Trzydziestojednoletni pacjent z pourazową niedomykalnością zastawki trójdzielnej został przyjęty do referencyjnego ośrodka kardiochirurgicznego w celu leczenia operacyjnego. Chory przed dziewięcioma laty uległ wypadkowi komunikacyjnemu, w wyniku którego doszło do urazu twarzoczaszki ze stłuczeniem mózgu, urazu klatki piersiowej ze stłuczeniem serca i płuc, urazu jamy brzusznej z pęknięciem śledziony, nerki i uszkodzeniem pęcherza moczowego oraz złamania kości promieniowej prawej bez przemieszczenia, złamania miednicy i kończyny górnej lewej. Pacjent został wówczas przyjęty na oddział intensywnej terapii w stanie skrajnie ciężkim we wstrząsie krwotocznym.

W pierwszej dobie przeprowadzono laparotomię, podczas której wykonano splenektomię i nefrektomię oraz zszyto uszkodzony pęcherz moczowy. W ciągu kilku dni wyprowadzono chorego ze wstrząsu krwotocznego. W 7 dobie pobytu wykonano tracheostomię. Dalsza hospitalizacja była powikłana zapaleniem płuc oraz obecnością płynu w jamach opłucnej wymagającą drenażu. Założono przezskórną gastrostomię endoskopową (PEG – percutaneous endoscopic gastrostomy) w celu odżywiania oraz urostomię. W 24 dobie pobytu zanotowano oddech spontaniczny okresowo niewydolny, wymagający stosowania respiratora.

Po konsultacji neurologicznej ustalono rozpoznanie encefalopatii po stłuczeniu mózgu, zespołu apalicznego oraz porażenia połowiczego prawostronnego. Cały czas kontynuowano rehabilitację ruchową i oddechową. W trakcie hospitalizacji chory był wielokrotnie badany przez ortopedę, kardiochirurga, urologa, okulistę, neurochirurga oraz zespół rehabilitacyjny. Po 10 tygodniach pobytu w szpitalu został przeniesiony do hospicjum, gdzie kontynuowano leczenie i prowadzono indywidualny program rehabilitacji – fizyko- i kinezyterapię – uzyskując stopniową poprawę ogólnej sprawności, sprawności kończyn objętych niedowładem spastycznym, kontroli tułowia w trakcie chodzenia, czynności manualnych i stereotypu chodu. Pacjenta wypisano do domu w stanie ogólnym dobrym.

W trakcie pierwotnej hospitalizacji rozpoznano u chorego pourazową niedomykalność zastawki trójdzielnej w mechanizmie wypadania płatka, prawdopodobnie przedniego. Pacjenta skierowano do ośrodka referencyjnego w celu monitorowania progresji wady i ...

Chorego zakwalifikowano ostatecznie do operacyjnego leczenia wady trójdzielnej. Zabieg przeprowadzono z dostępu przez pośrodkową sternotomię. Śródoperacyjnie rozpoznano całkowicie zarośnięte śródpiersie. Wypreparowano serce i stwierdzono istotnie ...