Tomografia komputerowa w planowaniu przezskórnych interwencji w strukturalnych chorobach serca
dr hab. n. med. Ilona Michałowska1
dr hab. n. med. Jerzy Pręgowski2
- Rola tomografii komputerowej jako podstawowego badania diagnostycznego przed przezcewnikowym wszczepieniem zastawki aortalnej
- Wykorzystanie tej metody obrazowania w planowaniu leczenia interwencyjnego strukturalnych chorób serca
- Wybrane przykłady zastosowania
Strukturalne choroby serca (SCS) to niejednorodna grupa schorzeń obejmująca zarówno wady wrodzone, jak i nabyte choroby osierdzia, mięśnia sercowego, zastawek i dużych naczyń, które można leczyć za pomocą technik kardiologii interwencyjnej. Diagnostyka obrazowa odgrywa kluczową rolę w kwalifikacji i planowaniu zabiegu, ocenie wyników leczenia, a także ewentualnych powikłań. W różnych SCS stosuje się różnorodne metody obrazowe. Jedną z nich, wykorzystywaną w planowaniu i ocenie wyników leczenia interwencyjnego SCS, jest tomografia komputerowa (TK). Przykłady jej zastosowania omówiono w artykule.
Przezcewnikowa implantacja zastawki aortalnej
Przezcewnikowa implantacja zastawki aortalnej (TAVI – transcatheter aortic valve implantation) jest jedną z opcji leczenia ciężkiej, objawowej stenozy aortalnej u pacjentów, u których chirurgiczna wymiana zastawki aortalnej wiąże się z dużym ryzykiem okołooperacyjnym. Dokładna ocena przedoperacyjna wymiarów opuszki i pierścienia aortalnego jest kluczowa w celu uniknięcia takich powikłań, jak pęknięcie pierścienia aortalnego, ostra niedrożność tętnic wieńcowych czy przeciek okołozastawkowy. TK odgrywa podstawową rolę w doborze właściwej zastawki (zarówno jej typu, jak i wymiaru), drogi dostępu oraz w ocenie powikłań w wybranych przypadkach.
Planowanie zabiegu TAVI wymaga wykonania angio-TK bramkowanego EKG w celu oceny pierścienia aortalnego, połączenia opuszkowo-cylindrycznego (STJ – sinotubular junction) i aorty wstępującej. Badanie angio-TK niebramkowane EKG jest konieczne w celu oceny drogi dostępu obejmującego aortę piersiową, brzuszną, tętnice udowe wspólne do poziomu ich podziału, a w wybranych przypadkach tętnice podobojczykowe. Obie akwizycje są wykonywane w trakcie jednorazowego podania środka kontrastowego, którego ilość jest uzależniona od masy ciała pacjenta i typu tomografu. Zwykle jest to 60-100 ml środka cieniującego o stężeniu jodu 350-400 mg/ml.
Badanie powinno się wykonywać za pomocą skanera co najmniej 64-rzędowego, o rozdzielczości przestrzennej 0,5-0,6 mm, a jego analizę – na przeznaczonych do tego celu stacjach post-processingowych1,2.
Badanie bramkowane EKG retrospektywnie umożliwia rekonstrukcję wielofazową (0-100% RR) i wybranie fazy pozbawionej artefaktów związanych z ruchem pierścienia aortalnego, opuszki i aorty wstępującej, co jest kluczowe dla właściwego doboru wielkości...
