ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Przedsionkowe częstoskurcze typu makroreentry
lek. Mateusz Polak
prof. dr hab. n. med. Katarzyna Mizia-Stec
- Patofizjologia, obraz kliniczny i elektrokardiograficzny MRAT
- Jatrogenne częstoskurcze przedsionkowe typu makroreentry
- Zasady postępowania doraźnego i leczenia długofalowego
Przedsionkowe częstoskurcze typu makroreentry (MRAT – macro-reentrant atrial tachycardia) stanowią heterogenną grupę rytmów wywodzących się zarówno z prawego, jak i lewego przedsionka. W wielu przypadkach arytmie te mogą współistnieć z migotaniem przedsionków (AF – atrial fibrillation), być formą przejściową w indukcji lub terminacji AF lub też konwertować w typowe trzepotanie przedsionków (AFL – atrial flutter). Arytmie te stosunkowo często mogą występować u pacjentów po operacjach kardiochirurgicznych z naruszeniem ciągłości ściany przedsionka lub po przezcewnikowej ablacji ujść żył płucnych. W przeszłości różnicowanie trzepotania przedsionków z częstoskurczem przedsionkowym (AT – atrial tachycardia) opierało się zwykle na ocenie częstości rytmu1. Klasyfikacja ta nie uwzględniała jednak mechanizmu arytmii2. Obecnie określenie „typowe AFL” jest zarezerwowane dla arytmii przedsionkowej typu makroreentry, krążącej wokół pierścienia zastawki trójdzielnej z wykorzystaniem cieśni trójdzielno-żylnej jako kluczowego elementu pętli. Każda inna arytmia przedsionkowa w mechanizmie makroreentry, niezależnie od długości cyklu, jest klasyfikowana jako MRAT niezależny od cieśni trójdzielno-żylnej lub atypowe AFL3.
Anatomia i patofizjologia
Powstanie obwodu makroreentry wymaga obecności 2 pętli oddzielonych od siebie anatomicznie i/lub czynnościowo. Natomiast mechanizm makroreentry opiera się na krążeniu fali pobudzenia wokół centralnie umiejscowionej dużej przeszkody. Nie występuje jeden punkt pochodzenia aktywacji, a tkanka przedsionka poza pętlą jest aktywowana z różnych części pętli4. Tą przeszkodą może być struktura stała (np. pierścień przedsionkowo-komorowy) lub linia bloku (np. po zabiegu ablacji). Do naturalnych barier dla przewodzenia w prawym przedsionku zalicza się: zastawkę trójdzielną, żyłę główną górną i dolną, grzebień graniczny i fossa ovale. W lewym przedsionku natomiast: pierścień mitralny i ujścia żył płucnych. Ponadto obszary nieme elektrycznie (blizny), powstałe w miopatycznych przedsionkach lub w wyniku ablacji przezcewnikowej bądź interwencji chirurgicznej, często stanowią przeszkodę przewodzenia, wokół której może krążyć częstoskurcz reentry5. Zasadę krążenia fali makroreentry przedstawiają ryciny 1 i 2.
Przedsionkowe arytmie typu makroreentry często są związane ze strukturalną chorobą serca, wadami wrodzonymi, wcześniejszymi operacjami serca i/lub chirurgiczną bądź przezskórną ablacją AF. Zdarza się jednak, że występują również u pacjentów z morf...