1. Ośrodek podstawowej opieki zdrowotnej – podmiot realizujący świadczenia z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, kierujący pacjentów do diagnostyki i leczenia w ramach programu pilotażowego opieki.
2. Ośrodek współpracujący poziomu IA – poradnia kardiologiczna podejmująca współpracę z wojewódzkim ośrodkiem koordynującym i ośrodkiem współpracującym poziomu IIA.
3. Ośrodek współpracujący poziomu IIA – konsultacyjna poradnia specjalistyczna kardiologiczna funkcjonująca w podmiocie udzielającym jednocześnie świadczeń stacjonarnie na oddziale kardiologicznym oraz podejmująca współpracę z wojewódzkim ośrodkiem koordynującym i ośrodkiem współpracującym poziomu IA.
4. Ośrodek współpracujący poziomu IB – oddział kardiologiczny poziomu I dysponujący pracownią hemodynamiczną wykonującą ostre i planowe procedury wieńcowe oraz pracownią wszczepień układów stymulujących, podejmujący współpracę z ośrodkiem koordynującym i ośrodkiem współpracującym poziomu IIB.
5. Ośrodek współpracujący poziomu IIB – oddział kardiologiczny poziomu II – podmiot wykonujący rocznie co najmniej 45 ablacji w zaburzeniach rytmu serca, podejmujący współpracę z ośrodkiem koordynującym i ośrodkiem współpracującym poziomu IB.
6. Wojewódzki ośrodek koordynujący (poziom III) – podmiot wykonujący działalność leczniczą o największym w danym województwie potencjale w zakresie personelu medycznego oraz sprzętu i aparatury medycznej, wyspecjalizowany w opiece kardiologicznej nad świadczeniobiorcą, dysponujący możliwością kompleksowego leczenia kardiologicznego oraz kardiochirurgicznego.

Zakłada się, że sieć kardiologiczna będzie stanowić strukturę działającą na terenie danego województwa. Współpraca pomiędzy wojewódzkim ośrodkiem koordynującym oraz ośrodkami współpracującymi poziomu I i II ma obejmować również wzajemny przepływ danych:

• pochodzących z raportów statystycznych
• dotyczących stanu ogólnego pacjenta
• dotyczących stosowanego leczenia.

Zadania wojewódzkiego ośrodka koordynującego mają być bardzo szerokie i poza udzieleniem wysokospecjalistycznych świadczeń obejmować również opracowanie wytycznych postępowania, stworzenie zespołu koordynatorów leczenia kardiologicznego, zapewnienie porad i konsultacji w przypadkach trudnych klinicznie, w tym z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych, środków komunikacji elektronicznej lub publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych. Ponadto w kompetencjach wojewódzkiego ośrodka koordynującego pozostaną: uzgadnianie z chorym miejsca leczenia specjalistycznego, udzielanie informacji w ramach infolinii kardiologicznej, telefoniczne i elektroniczne umawianie oraz zmiany terminów badań diagnostycznych i wizyt lekarskich. Programem pilotażowym mają zostać objęci pacjenci, u których postawiono rozpoznanie wstępne nadciśnienia tętniczego opornego i wtórnego; niewydolności serca; nadkomorowych i komorowych zaburzeń rytmu i przewodzenia^5,6. Można się spodziewać, że wdrażana sieć kardiologiczna przyczyni się do efektywniejszej opieki nad chorym kardiologicznym.

Podsumowanie

Proponowane rozwiązania sytuują lekarza POZ u podstaw funkcjonowania sieci kardiologicznej w województwie, a ich cel stanowi poprawa opieki medycznej z zakresu kardiologii m.in. poprzez lepszą koordynację i przekazywanie informacji medycznych. Rozwiązanie to nie gwarantuje jednak wsparcia lekarza POZ w opiece nad pacjentami z chorobami układu sercowo-naczyniowego po zakończonym leczeniu na wyższym poziomie referencyjności.