Temat numeru

Bieżący stan wiedzy na temat leczenia hiperlipidemii przy użyciu inhibitorów PCSK9

dr n. med. Zbigniew Bednarkiewicz1

lek. Jan Bednarkiewicz2

prof. dr hab. n. med. Małgorzata Kurpesa3,4

1Oddział Kardiologiczny, Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi

2Oddział Chorób Wewnętrznych i Geriatrii, Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi

3Katedra i I Klinika Kardiologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

4Oddział Rehabilitacji Kardiologicznej, Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi

Adres do korespondencji:

dr n. med. Zbigniew Bednarkiewicz

Oddział Kardiologiczny, Wojewódzki Specjalistyczny Szpital

im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi

ul. Kniaziewicza 1/5, 91-347 Łódź

e-mail: bednarkiewicz@ptkardio.pl

  • Mechanizm działania leków z grupy inhibitorów PCSK9
  • Przegląd badań dotyczących alirokumabu, ewolokumabu, inklisiranu
  • Zastosowanie tego typu leków w praktyce klinicznej


Mechanizm działania inhibitorów PCSK9

Odkrycie białka regulującego metabolizm wątrobowego receptora LDL – konwertazy białkowej subtylizyny/keksyny typu 9 (PCSK9 – proprotein convertase subtilisin/kexin 9) oraz jej roli w metabolizmie cholesterolu otworzyło nową erę leczenia zaburzeń lipidowych, szczególnie obniżania stężenia cholesterolu frakcji LDL (LDL-C).

Synteza PCSK9 odbywa się przede wszystkim w wątrobie, ale białko to jest również obecne w jelicie cienkim, nerkach, nadnerczach, trzustce, mózgu, mięśniach szkieletowych. Gen kodujący PCSK9 znajduje się na chromosomie 1p32.3. Najważniejszym działaniem tego białka jest wiązanie się z receptorami dla LDL (LDLR), powodowanie ich degradacji i zmniejszanie ich liczby w błonie komórkowej hepatocytów oraz w układzie krążenia. Konsekwencją jest obniżenie wychwytu zwrotnego i wzrost stężenia LDL w surowicy. Ponadto białko PCSK9 jest zaangażowane w procesy aterogenezy poprzez m.in. oksydację LDL, pobudzanie leukocytów do wydzielania prozapalnych cytokin, np. IL-17, a nawet stymulację agregacji płytek krwi1,2. Badania nad PCSK9 wciąż trwają i w najbliższej przyszłości można oczekiwać doniesień o zaangażowaniu tego białka w inne reakcje, a nawet o jego właściwościach plejotropowych.

Odkrycie wyżej wymienionych mechanizmów wyznaczyło nowy cel w leczeniu hipercholesterolemii: zahamowanie aktywności PCSK9 lub ekspresji genu kodującego to białko. Prowadzi to do zablokowania procesu degradacji receptorów dla LDL oraz zwiększenia ich gęstości w hepatocytach, czego efektem klinicznym jest wzrost wychwytu zwrotnego, a w następstwie zmniejszenie stężenia LDL w surowicy. Aktualnie dysponujemy już w praktyce klinicznej lekami pozwalającymi osiągnąć ten cel. Dwa z nich to przeciwciała monoklonalne – inhibitory PCSK9: ewolokumab i alirokumab. Trzeci preparat – inklisiran, który hamuje ekspresję genu kodującego PCSK9, został dopuszczony do obrotu w Unii Europejskiej w 2020 r.

Przegląd badań klinicznych

Alirokumab, ewolokumab, bokocyzumab

Opracowano i doprowadzono do fazy badań klinicznych 3 przeciwciała monoklonalne blokujące PCSK9:

  • alirokumab (REGN 727)
  • ewolokumab (AMG 145)
  • bokocyzumab (RN 316).

Wszystkie wymagają podawania drogą parenteralną poprzez iniekcje podskórne co 2-4 tygodnie. Alirokumab i ewolokumab zostały w 2015 r. zatwierdzone przez FDA (Food and Drug Administration) i EMA (European Medicines Agency) do stosowania u chorych z...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Zastosowanie w praktyce klinicznej

Wiadomo, że zaburzenia lipidowe, w tym głównie wysokie stężenie cholesterolu frakcji LDL, odgrywają podstawową rolę w rozwoju schorzeń układu sercowo-naczyniowego: choroby [...]

Podsumowanie

Przeprowadzone dotychczas badania kliniczne jednoznacznie potwierdzają przydatność leków z grupy inhibitorów PCSK9 w zwiększaniu skuteczności leczenia hipolipemizującego oraz prewencji zdarzeń sercowo-naczyniowych. [...]

Do góry