ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Słowo wstępne
Słowo wstępne
prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gąsior
Szanowni Państwo!
Koleżanki i Koledzy!
Przekazujemy w Państwa ręce wakacyjny numer „Kardiologii po Dyplomie”, licząc na zainteresowanie zawartymi w nim tematami, nawet w tym urlopowym okresie.
Inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 stanowią znaną od kilkunastu lat grupę leków stosowanych w leczeniu cukrzycy typu 2. Wyniki randomizowanych badań przeprowadzonych wśród osób z cukrzycą typu 2 i wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym lub rozpoznaną chorobą sercowo-naczyniową wykazały ich ochronne działanie poprawiające rokowanie w tej grupie. Dalsze badania udowodniły korzystne efekty empagliflozyny i dapagliflozyny zarówno u pacjentów z cukrzycą, jak i bez cukrzycy, z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową (HFrEF – heart failure with reduced ejection fraction), co spowodowało umieszczenie tych leków w rekomendacjach, z zaleceniem stosowania w wymienionych grupach. Zachęcam do zapoznania się z artykułem lek. Amelii Ilnickiej i wsp. z UM w Poznaniu zawierającym dokładny opis mechanizmu działania inhibitorów SGLT2 oraz omówienie wyników badań klinicznych. Z pewnością warto także odwołać się do wyników najnowszego badania EMPEROR-Preserved z empagliflozyną, które wykazało korzystny wpływ tego leku u osób z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF – heart failure with preserved ejection fraction), co jest pierwszym dowodem na poprawę rokowania u tych chorych, poza dotychczasowym działaniem objawowo stosowanych leków.
Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej należy do najczęstszych wad wrodzonych spotykanych u osób dorosłych. Różnorodne postacie morfologiczne i lokalizacyjne ubytku wskazują na konieczność podjęcia diagnostyki z zastosowaniem różnych form obrazowania i oceny ciśnienia w krążeniu płucnym. Autorzy (lek. Rafał Niemiec i wsp. z SUM w Katowicach) przygotowali wartościową pracę poświęconą temu zagadnieniu.
Przewlekłe zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne to ciężkie schorzenie występujące najczęściej po przebytym w przeszłości incydencie zatorowości płucnej. Niespecyficzne objawy mogą opóźniać postawienie rozpoznania. Barbara Żuławińska i wsp. z UJ CM w Krakowie prezentują zasady diagnostyki tego schorzenia oraz aktualne możliwości terapii interwencyjnej.
Operacje dzieci z przełożeniem dużych naczyń umożliwiają tym pacjentom osiągnięcie wieku dojrzałego. Wykonana z powodzeniem korekcja wady wiąże się jednak z występowaniem różnych powikłań w wieku dorosłym. Autorzy (Sonia Nartowicz i prof. Olga Trojnarska z UM w Poznaniu) prezentują problemy dotyczące chorych po wewnątrzprzedsionkowej operacji w obserwacji odległej.
Artykuł lek. Michała Majewskiego i wsp. z Górnośląskiego Centrum Medycznego w Katowicach stanowi kompendium aktualnych rekomendacji Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2021 r. dotyczących profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych.
Serdecznie zapraszam do zapoznania się z artykułami i życzę dobrego wakacyjnego wypoczynku!