prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gąsior

Szanowni Państwo!

Koleżanki i Koledzy!

Tematem bieżącego numeru „Kardiologii po Dyplomie” jest kardiotoksyczność leków biologicznych. Jak wiadomo, leczenie onkologiczne może się wiązać z konsekwencjami niekorzystnymi dla układu krążenia. O ile jednak kardiotoksyczność radioterapii i niektórych leków onkologicznych jest znana, o tyle nie mamy zbyt wielu informacji o kardiotoksyczności leczenia biologicznego, które jest szeroko stosowane nie tylko w onkologii, lecz także w reumatologii i innych dziedzinach medycyny. Artykuł dr. hab. Jarosława Woronia z Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie stanowi więc ważne uzupełnienie naszej wiedzy na ten temat. Autor informuje w nim m.in. o sposobach redukowania niekorzystnych efektów leczenia biologicznego poprzez stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny, sartanów i β-adrenolityków. Również flozyny mogą wywierać wpływ prewencyjny.

Najważniejszym celem leczenia hipolipemizującego w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych jest obniżenie poziomu LDL-cholesterolu, w pierwszej kolejności za pomocą statyn. Hipertriglicerydemia jest także czynnikiem zwiększającym ryzyko sercowo-naczyniowe i w niektórych przypadkach może stanowić cel terapeutyczny. Dr Anna Oleksiak z Narodowego Instytutu Kardiologii w Warszawie przedstawia zasady diagnostyki hipertriglicerydemii oraz wskazówki dotyczące postępowania terapeutycznego w tym zakresie.

Zespół kardiochirurgów i kardiologów interwencyjnych z Poznania wypowiada się na temat zalet i ograniczeń zabiegów wieńcowych wykonywanych na bijącym sercu, bez zastosowania krążenia pozaustrojowego (OPCAB). Być może przyszłość należy do zabiegów hybrydowych.

Nieodzowne jest moim zdaniem zapoznanie się z opracowaniem prof. Beaty Średniawy i dr Katarzyny Mitręgi ze Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu. Autorki prezentują najważniejsze zagadnienia dotyczące postępowania w przypadku arytmii komorowych oraz prewencji nagłego zgonu sercowego – wg aktualnych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2022 r. W artykule opisano m.in. zasady diagnostyki osób po przebytym nagłym zatrzymaniu krążenia, określono miejsce testów genetycznych, przedstawiono postępowanie u chorych z burzą elektryczną i zawarto opis szczególnych sytuacji klinicznych związanych z arytmiami komorowymi.

Zachęcam również do zapoznania się z wynikami RADOA – niemieckiego rejestru krwawień śródczaszkowych u chorych leczonych doustnymi antykoagulantami. Potwierdziły one lepsze rokowanie u osób, które zażywały NOAC w stosunku do VKA. Celowa wydaje się możliwość wykonywania pomiarów stężenia leku przeciwkrzepliwego w przypadku wystąpienia incydentu krwawienia lub pilnego zabiegu.

Wszystkim Czytelnikom „Kardiologii po Dyplomie” życzę dobrego, szczęśliwego roku 2023.

Szanowni Państwo!

Koleżanki i Koledzy!