Stan przedegzaminacyjny
Komorowe zaburzenia rytmu serca, nagła śmierć sercowa w świetle wytycznych ESC – część 6
dr n. med. Michał Kowara1,2
prof. dr hab. n. med. Marcin Grabowski1
- Arytmie komorowe związane z pierwotnymi chorobami elektrycznymi serca
- Główne zalecenia dotyczące postępowania długoterminowego – na podstawie wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC)
- Podejmowanie decyzji o wszczepieniu układu kardiowertera-defibrylatora
W pierwszych trzech częściach cyklu omówiono zasady diagnostyki oraz leczenia doraźnego komorowych zaburzeń rytmu serca, w czwartej części – zasady postępowania długoterminowego u pacjentów z komorowymi zaburzeniami rytmu serca w chorobie wieńcowej oraz z pojedynczą ekstrasystolią komorową, w piątej części – u pacjentów z kardiomiopatią, natomiast w obecnej, szóstej części (ostatniej z cyklu) – u pacjentów z pierwotną chorobą elektryczną serca. Przedstawione zasady są oparte na najnowszych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC – European Society of Cardiology)1.
Pierwotne choroby elektryczne serca to schorzenia, w których serce jest strukturalnie i funkcjonalnie prawidłowe, ale występują defekty mogące prowadzić do zaburzeń przepływu ładunków elektrycznych w miokardium, co wtórnie może doprowadzić do groźnej dla życia arytmii komorowej i zgonu. Przyczyną tych chorób są z reguły mutacje genów podjednostek różnych kanałów jonowych, natomiast podstawę klasyfikacji stanowią zmiany w spoczynkowym EKG, które są ich konsekwencją – w ten sposób wyodrębnia się:
- zespół długiego QT (LQTS – long QT syndrome)
- zespół Brugadów (BS – Brugada syndrome)
- zespół wczesnej repolaryzacji (ERS – early repolarization syndrome)
- katecholaminergiczny wielokształtny częstoskurcz komorowy (CPVT – catecholaminergic polymorphic ventricular tachycardia)
- zespół krótkiego QT (SQTS – short QT syndrome)2.