Epidemiologia migotania przedsionków

Migotanie przedsionków (atrial fibrillation, AF) jest jedną z najczęstszych postaci zaburzeń rytmu serca i przyczyn hospitalizacji. Dane na temat występowania tej arytmii pochodzące z opracowań z różnych krajów są nierzadko niespójne, co dodatkowo komplikuje identyfikację i ustalenie rzeczywistego znaczenia czynników wywołujących.

Obecnie około 3 milionów ludzi w Ameryce Północnej i 4,5 miliona w Europie ma napadowe lub przetrwałe migotanie przedsionków. Według danych szacunkowych wynikających z badania ATRIA liczba ta może wzrosnąć do 5,6 mln w 2050 roku, a 50% z tych chorych będzie miało powyżej 80 lat [1]. W ostatnich 20 latach liczba hospitalizacji z powodu AF wzrosła średnio o 60-70%, głównie z powodu starzenia się populacji i wzrostu zapadalności na choroby serca, z których prawie każda może być czynnikiem ryzyka AF. Wzrost zapadalności na tę arytmię jest także związany z większą świadomością ryzyka występowania i zagrożeń z nią związanych, co skutkuje lepszą wykrywalnością AF, także dzięki postępom w diagnostyce [2].

Z powodu postępujących niekorzystnych zmian organicznych w strukturach serca, zaburzeń neurohormonalnych oraz wzrastającej liczby chorób towarzyszących starzenie się organizmu jest głównym czynnikiem ryzyka AF. Izolowane AF (bez organicznej choroby serca) występuje średnio w 15-30% przypadków utrwalonego AF oraz 25-45% napadowego AF [3]. Wskazuje się, że ogólne ryzyko wystąpienia migotania przedsionków jest 1,5 razy większe u mężczyzn niż u kobiet [4,5]. W badaniu ATRIA w każdej grupie wiekowej AF występowało częściej u mężczyzn niż u kobiet (1,1 vs 0,8%) oraz częściej u osób rasy białej (2,2 vs 1,5%) [1]. W Rotterdam Study AF także rozpoznawano częściej u mężczyzn niż u kobiet (6 vs 5,1%) i u osób w podeszłym wieku [4]. Według innych autorów częstość występowania AF u obu płci jest zbliżona [6,7]. Jednak wśród chorych w wieku powyżej 75 lat, 60% pacjentów z AF stanowią kobiety, co może wynikać z faktu, że kobiety żyją dłużej. Granicą według niektórych autorów jest 70 rok życia, po którym występowanie AF istotnie wzrasta. Z tego wynika średni wiek pacjentów z AF oceniany na 75 lat [7].

Zapadalność na migotanie przedsionków u mężczyzn wzrosła dwukrotnie w kolejnym pokoleniu, co wiąże się z wydłużeniem czasu trwania życia, także dzięki skutecznemu leczeniu choroby wieńcowej i nadciśnienia tętniczego – poważnych czynników ryzyka AF...

Najważniejsze czynniki czynniki ryzyka wystąpienia AF

Poszerzanie wiedzy na temat AF przyniosło dalszą identyfikację i ocenę czynników ryzyka wystąpienia arytmii. Do najważniejszych z nich należą: niewydolność serca (ryzyko względne [RR] 6,1-8,1), wady zastawkowe – nabyte i wrodzone (RR 2,2-3,6), nad...