---

Na pewno wszyscy zaobserwowaliśmy w 2024 roku gwałtowny wzrost zachorowań na krztusiec. Od początku stycznia do końca listopada zanotowano średnio 75 zachorowań na 100 000 ludności, co daje aż 73 przypadki więcej na 100 000 ludności niż w ubiegłym roku. Warto zastanowić się nad przyczyną tego stanu, skoro mamy do dyspozycji tak znakomitą metodę profilaktyczną, jaką stanowią szczepienia ochronne.

W polskim Programie Szczepień Ochronnych 2024/2025 uwzględniono obowiązkowe szczepienia przeciwko krztuścowi. W pierwszym roku życia są to trzy dawki szczepienia podstawowego, natomiast w drugim podawana jest kolejna, jedna dawka uzupełniająca. Kolejne dawki przypominające realizowane powinny być w 6 i 14 roku życia. W przypadku dzieci urodzonych o czasie bezpłatne szczepienia podstawowe realizowane są szczepionkami z pełnokomórkowym krztuścem. Realizacja obowiązkowych szczepień bezpłatnymi szczepionkami w przedstawionej grupie pacjentów wiąże się niestety z koniecznością podawania nawet czterech iniekcji podczas jednej wizyty: podanie szczepionki przeciwko WZW typu B, DTP, Hib oraz polio. Sami rodzice i lekarze nierzadko decydują się na rozdzielenie szczepień na kilka wizyt, co wiąże się z opóźnieniami i nierealizowaniem kalendarza szczepień o czasie.

Dobrym rozwiązaniem w tej sytuacji okazują się szczepienia 5- lub 6-walentne, które zawierają w sobie acelularną postać krztuśca. Są to szczepionki, które wykazują porównywalną skuteczność, wysoki profil bezpieczeństwa i wiążą się z mniejszą liczbą iniekcji, za czym idą mniejszy ból i stres dla dzieci oraz ich rodziców.

Zapraszamy Państwa do wysłuchania wypowiedzi Pani prof. Teresy Jackowskiej, prezes Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, która w bardzo kompleksowy i przejrzysty sposób opowie o różnicach prowadzenia szczepień pełnokomórkowymi i acelularnymi szczepionkami przeciw krztuścowi oraz o tym, jak prezentuje się aktualna epidemiologia określonych chorób zakaźnych.