Jednym z elementów szkolenia na oddziale chirurgii ortopedycznej Women’s College Hospital w Toronto jest przejście przez symulacje rozmów z pacjentami. Rezydenci muszą sprawdzić się w sześciu scenkach odgrywanych przez aktorów. Przykładowe scenariusze? Szkolący się lekarze muszą przekazać pacjentowi, że zdiagnozowano u niego raka. Albo powiedzieć rodzinie, że operacja została przesunięta. Znowu. I później uspokoić rodzinę.

Scenki są oceniane. Pozwalają na wyrobienie u młodych adeptów sztuki medycznej umiejętności interpersonalnych, które z mniejszą dozą stresu pozwolą im w przyszłości przejść przez trudne sytuacje i jednocześnie zminimalizować poziom stresu u pacjentów. Wcześniej takie egzaminy odbywały się na papierze. Kierownictwo oddziału uznało jednak, że czym innym jest opis teoretyczny, a czym innym zachowanie w rzeczywistej, choć zainscenizowanej, sytuacji.

Dr Tim Dwyer, lekarz prowadzący program, przyznał w „Canadian Journal of Surgery”, że efekty przeprowadzonych symulacji są bardzo dobre i że szpital rozważa wdrożenie szkolenia także dla rezydentów innych specjalności.