W 6-miesięcznym prospektywnym randomizowanym podwójnie zaślepionym badaniu kontrolowanym placebo wzięło udział 45 kobiet spełniających kryteria rotterdamskie, którym zalecono zrównoważoną dietę 1800 kalorii/dobę i podawano 1,5 g cynamonu/dobę lub placebo. Jedynie 17 kobiet ukończyło badanie, a 26 spośród włączonych uczestniczyła w nim przez 3 miesiące.

Po 6 miesiącach terapii zaobserwowano znaczącą poprawę w cykliczności miesiączkowania u kobiet przyjmujących cynamon w porównaniu z grupą placebo i ponadto w grupie aktywnej odnotowano większą regularność krwawień niż na początku badania. Wyniki oznaczeń stężenia progesteronu w fazie lutealnej i obecność ciałka żółtego w badaniu ultrasonograficznym przez pochwę wskazywały, że pojawienie się krwawienia miesiączkowego u leczonych cynamonem było efektem wystąpienia owulacji w danym cyklu. Niestety nie udało się zdefiniować mechanizmu odpowiedzialnego za korzystny wpływ cynamonu na cykliczność miesiączek, ponieważ po ukończeniu pełnych 6 miesięcy terapii insulinoporność, OGTT, masa ciała, grubość tkanki podskórnej i objętość jajników nie zmieniły się znacząco u pacjentek z obu grup. Podobnie nie odnotowano zmian w surowiczych stężeniach androgenów i SHBG. Stężenie całkowitego testosteronu pozostawało nieznacznie podwyższone i porównywalne w grupach aktywnej i placebo (odpowiednio 41,0 ng/dL i 49,7 ng/dL). W wynikach badania zdumiewa obserwacja wyższych wskaźników HOMA i niższych QUICK-I w grupie aktywnej niż w grupie placebo, mimo że między grupami nie odnotowano statystycznych zmian w insulinooporności i stężeniach glukozy.

Ograniczeniem badania jest mała liczebność grupy, wysoki odsetek rezygnacji z uczestnictwa i krótki czas obserwacji.

Odnotowana poprawa cykliczności miesiączkowania w grupie aktywnej przemawia jednak za przydatnością suplementacji cynamonem jako wsparcia podstawowej terapii zaburzeń miesiączkowania u kobiet z PCOS.