Kontynuuj lub Zamów prenumeratę
Chirurgia po Dyplomie
Dermatologia po Dyplomie
Diabetologia po Dyplomie
Ginekologia po Dyplomie
Kardiologia po Dyplomie
Medical Tribune
Medycyna po Dyplomie
Neurologia po Dyplomie
Okulistyka po Dyplomie
Onkologia po Dyplomie
Pediatria po Dyplomie
Psychiatria po Dyplomie
Stany nagłe po Dyplomie
Stomatologia po Dyplomie
BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Komentarz
Prof. dr hab. med. Krzysztof Klukowski
Instytut Optoelektroniki Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie
Testy wysiłkowe u sportowców wyczynowych winny być wykonywane obligatoryjnie, zaś u osób podejmujących zwiększoną aktywność fizyczną w zależności od wskazań medycznych (dane z wywiadu, badania dodatkowe). Dla potrzeb medycyny sportowej istotne jest określenie poziomu wydolności fizycznej (VO2max,VO2peak) oraz ocena charakteru reakcji hemodynamicznych. U osób starszych, z chorobami przewlekłymi, małą wydolnością fizyczną, należy ocenić tolerancję wysiłkową. Od jej poziomu zależy stopień intensywności zalecanych ćwiczeń fizycznych (trening zdrowotny). U takich osób ustalamy w wywiadzie zagrożenia: występowanie w trakcie lub po wysiłku zawrotów głowy, omdleń, bólów w klatce piersiowej; męczenie się szybsze od współuczestników zajęć sportowo-rekreacyjnych. Indywidualny próg zaburzeń tolerancji wysiłkowej jest cechą wysoce zróżnicowaną osobniczo, a jego poprawa pod wpływem treningu fizycznego koreluje z reguły ze zwiększeniem VO2max i mniejszym odczuwaniem zmęczenia podczas wysiłków submaksymalnych (w skali 6-20 Borga). Promując prozdrowotną aktywność fizyczną, powinniśmy też uwzględniać wykonywanie okresowych testów wysiłkowych, zwłaszcza u osób planujących intensywny wysiłek fizyczny.