Dotychczasowe doświadczenia położnicze wskazują, że przyjmowanie dowolnych pozycji ciała przez matkę podczas porodu pochwowego wspomaga jego mechanizm. Genezą cytowanej pracy jest obserwacja pochodząca z jednego ze szpitali niemieckich, w którym w ciągu ostatnich 10 lat odnotowano mniej powikłań przebiegu porodów miednicowych drogą pochwową u matek zachęcanych do przyjmowania dowolnej pozycji ciała w porodzie. Spostrzeżenie to stało się podstawą do zbadania, czy pozycja ciała inna niż leżąca na wznak powoduje zmiany wymiarów miednicy kobiecej. W tym celu u ciężarnych między 35,2 a 39,2 tygodniem preferujących poród pochwowy w położeniu miednicowym i nieciężarnych ochotniczek oceniono wymiary przednio-tylne i poprzeczne miednic obrazowanych metodą rezonansu magnetycznego w pozycji na wznak i w siadzie klęcznym.

Zarówno u kobiet ciężarnych, jak i nieciężarnych stwierdzono, że wymiary przednio-tylne wchodu miednicy (sprzężna położnicza, anatomiczna i przekątna) zmniejszają się po zmianie pozycji ciała badanych z leżącej na wznak na siad klęczny, natomiast wymiary przednio-tylne płaszczyzn środkowej i wychodu miednicy nieznacznie wzrastają. Zmiany długości sprzężnych położniczych i przekątnych w siadzie klęcznym są znacząco większe u ciężarnych niż u nieciężarnych.

U kobiet z obu grup wymiary poprzeczne miednicy (wymiar międzykolcowy i międzyguzowy) zwiększają się po zmianie pozycji ciała na siad klęczny. Nasilenie zmian tych wymiarów jest podobne u ciężarnych i nieciężarnych kobiet, ale ich zakres jest bardzo mały (zmiana o 7-15 proc. w stosunku do wymiarów wyjściowych). Zwiększenie wymiaru poprzecznego miednicy w siadzie klęcznym dokonuje się dzięki spłaszczeniu kości krzyżowej, co ułatwia rotację barków płodu w kanale miednicy. Wyniki pelwimetrii wskazują, że zmiany wymiarów miednicy zależą od maksymalnego zgięcia kończyn matki w stawach biodrowych bez ich odwiedzenia. Zmiana ta może również wyjaśniać mechanizm manewru McRoberts korzystnego w dystocji barkowej.

Mała liczebność uczestniczek nie pozwala jednoznacznie określić wpływu masy ciała, wzrostu i rasy rodzącej na obserwowane zmiany wymiarów miednicy oraz nie można wykluczyć, że podczas porodu w pozycji leżącej na wznak samo silne zgięcie kolan w kierunku brzucha matki powoduje identyczne zmiany wymiarów miednicy jak silne zgięcie bioder w siadzie klęcznym.

Autorzy pracy nie zalecają rutynowego wykonywania pelwimetrii u ciężarnych w celu oszacowania powodzenia pochwowej drogi porodu w położeniu miednicowym płodu, jednak są zdania, że udokumentowane zmiany wymiarów miednicy w siadzie klęcznym upoważniają do rekomendowania tej pozycji w porodzie pochwowym, zarówno miednicowym, jak i główkowym, oraz przyszłej oceny uzyskanych wyników położniczych i neonatologicznych.