Od wielu lat kobiety pragnące stosować niehormonalne metody zapobiegania ciąży korzystają z dostępnych na rynku urządzeń wykrywających okienko płodności w cyklu miesiączkowym. W urządzeniach tych wykorzystuje się fizjologiczne wydzieliny (ślina/mocz), w których oznaczane są stężenia estrogenów/LH. Niskie koszty i brak efektów niepożądanych decydują o atrakcyjności tych metod dla określonej populacji kobiet.

W cytowanej pracy porównano precyzję wykrywania owulacji na podstawie oceny śliny metodą mikroskopową z trafnością oznaczeń stężenia LH w moczu u 74 regularnie miesiączkujących ochotniczek niestosujących hormonalnych metod zapobiegania ciąży. Uczestniczki badania między 5. a 22. dniem cyklu raz na dobę posługiwały się urządzeniem badającym ślinę metodą mikroskopową oraz wykonywały równolegle test z moczu wykrywający pik LH (stężenie LH 40 mUl/ml wskazywało na owulację z czułością > 99,9 proc.).

Wykazano wysoką zgodność oznaczeń wykonanych za pomocą obu testów w przedziale 5-13,5 dnia cyklu (odpowiednio 100 proc. i 84 proc.) i między 18. a 22. dniem cyklu miesiączkowego (odpowiednio 80 proc. i 96 proc.), co odpowiadało fazie przed- i poowulacyjnej. Oznaczenia między 14. a 18. dniem cyklu wykazywały mniejszą specyficzność wobec owulacji, co jest wynikiem sekwencyjnych fizjologicznych przemian hormonalnych (w ślinie maksymalne stężenie estrogenów w 16. dniu cyklu, podczas gdy LH osiągało stężenie maksymalne w 17. dniu cyklu). Jednak ta 24-godzinna różnica może być dodatkową zaletą urządzenia wykorzystującego metodę mikroskopową, gdyż pozwala wcześniej wykryć okienko płodności. Czułość obu testów była podobna z wyłączeniem oznaczeń między 11. a 14. dniem cyklu.