Dr n. med. Aldona Kowalska

Serdecznie zapraszam do wzięcia udziału w Konferencji. Przygotowując program, staraliśmy się wybrać najbardziej gorące problemy w endokrynologii i wskazać możliwe drogi rozwiązań nurtujących zagadnień.

Będziemy dyskutować o zmianach ogniskowych w tarczycy. U połowy dorosłej populacji podczas badania USG uwidaczniają się zmiany w tarczycy.

Czy fenotyp ultrasonograficzny pozwala prognozować ryzyko raka i kiedy dalsza diagnostyka jest konieczna?

Czy wzmożony metabolizm glukozy w tarczycy, wykazany badaniem FDG PET świadczy o zmianach nowotworowych w gruczole?

Czy faktycznie mamy spodziewać się epidemii raka tarczycy?

Jakie nowe zadania dla lekarza rodzinnego wynikają z tego dynamicznego wzrostu nowych rozpoznań raka tarczycy?

Jak postrzegają te problemy autorzy rekomendacji polskich, amerykańskich i brytyjskich?

Bardzo ważnym zagadnieniem jest hiperprolaktynemia.

Kiedy wysokie stężenie Prl jest tylko artefaktem laboratoryjnym?

Kiedy efektem działania leków czy stresu, a kiedy faktycznie świadczy o obecności guza przysadki? Jak możemy zbliżyć się do właściwego rozpoznania?

Czy zawsze konieczna jest wizyta u endokrynologa?

Kiedy i jak leczyć zaburzenia w wydzielaniu Prl?

Zajmiemy się również omówieniem leczenia nadczynności tarczycy. Ten objaw może towarzyszyć różnym chorobom tarczycy i zależnie od przyczyny, wieku naszych pacjentów oraz współistniejących schorzeń winien być leczony z wykorzystaniem różnych metod.

Dla kogo wystarczające jest leczenie farmakologiczne? Który lek preferować? Kiedy myśleć o terapii ¹³¹I, a kiedy najlepszym rozwiązaniem jest operacja?

W jakich przypadkach może takie leczenie prowadzić lekarz rodzinny?

Chory z przewlekłym zmęczeniem to częsty pacjent w gabinecie lekarza rodzinnego. Kiedy takiego objawu nie wolno bagatelizować? Jakie dodatkowe dane z wywiadu i podstawowych badań laboratoryjnych mogą pomóc w ustaleniu przyczyny zmęczenia? Jakie zaburzenia hormonalne mogą manifestować się zmęczeniem i czy chory może czekać na planową wizytę u endokrynologa, czy konieczny jest tryb pilny?

Lekarz rodzinny dzięki swojej szerokiej, interdyscyplinarnej wiedzy medycznej może niejednokrotnie wpłynąć na dalsze losy pacjenta i właściwie pokierować jego leczeniem. Na zawsze pozostanie w mojej pamięci sytuacja chorej z nadczynnością tarczycy w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa. 28-letnia pacjentka rozpoczęła leczenie tyreostatykiem w poradni endokrynologicznej. Po trzech tygodniach, kiedy widziała już wyraźną poprawę samopoczucia, dołączyła się angina. Pierwszą pomoc i leczenie antybiotykiem uzyskała od lekarza pogotowia ratunkowego, gdzie zgłosiła się w niedzielę z wysoką gorączką i silnym bólem gardła. Po pięciu dniach, nie widząc poprawy w leczeniu, udała się do laryngologa. Potwierdził on rozpoznanie anginy, zmienił antybiotyk i zalecił kontrolę po czterech dniach. Po dwóch dniach nowej terapii rodzina wezwała na domową wizytę lekarza rodzinnego, ponieważ stan chorej był na tyle ciężki, że nie mogła zgłosić się do poradni. Lekarz rodzinny zainteresował się przebiegiem terapii i szybko skojarzył leczenie nadczynności tarczycy z ciężkim przebiegiem i brakiem skuteczności w leczeniu anginy. Wykonana ocena morfologii potwierdziła, że u chorej doszło do agranulocytozy. Kobieta została poinformowana o konieczności zaprzestania przyjmowania tyreostatyku i natychmiast skierowana na oddział endokrynologii.

Dociekliwość, szeroka wiedza i całościowe spojrzenie na problem, jakie zaprezentował lekarz rodzinny, uratowało życie tej młodej kobiecie.