Jak restrykcyjnie traktowana jest pięcioletnia przerwa w wykonywaniu zawodu lekarza? Czy na przykład szkolenia dla pielęgniarek oznaczają wznowienie wykonywania zawodu lekarza? A inne formy edukacji (wykłady w wyższej szkole niemedycznej)?

Rozpatrując problem przerwy w wykonywaniu zawodu lekarza, należy mieć na uwadze przede wszystkim przepisy ustawy z dnia 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Na podstawie art. 2 ustawy możemy stwierdzić, że za wykonywanie zawodu lekarza ustawodawca uznaje udzielanie przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badanie stanu zdrowia, rozpoznawanie chorób i zapobieganie im, leczenie i rehabilitację chorych, udzielanie porad lekarskich, a także wydawanie opinii i orzeczeń lekarskich. Art. 3 uzupełnia katalog działań, które zaliczyć można do aktywności zawodowej lekarza, dodając prowadzenie przez lekarza prac badawczych w dziedzinie nauk medycznych lub promocji zdrowia, nauczanie zawodu lekarza, kierowanie podmiotem leczniczym lub zatrudnienie w podmiotach zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych.

Kwestię przerwy w wykonywaniu zawodu lekarza reguluje natomiast art. 10 ust. 3 przytoczonej ustawy, z którego dowiadujemy się, że lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu, który nie wykonuje go przez okres dłuższy niż pięć lat, a zamierza podjąć jego wykonywanie, ma obowiązek zawiadomienia o tym właściwej okręgowej rady lekarskiej i odbycia przeszkolenia. Rozpatrując ten przepis w związku z art. 2 i 3 ustawy, należy wyciągnąć wniosek, że z przerwą w wykonywaniu zawodu mamy do czynienia, gdy lekarz nie podejmuje czynności zawodowych wymienionych w powyższym akapicie.

Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnej Rady Lekarskiej wykonywanie zawodu lekarza może nastąpić w formie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, na podstawie stosunku służbowego, ale też poprzez uczestnictwo w stacjonarnych studiach doktorskich bądź, gdy mowa o osobach niebędących obywatelami polskimi, poprzez odbywanie studiów i uczestniczenie w badaniach naukowych i szkoleniach na podstawie odrębnych przepisów. Co szczególnie istotne, pięcioletni okres niewykonywania zawodu lekarza zostaje przerwany tylko, jeżeli lekarz przed upływem pięciu lat podejmie opisaną powyżej działalność zawodową i będzie ją realizował faktycznie i nieprzerwanie przez okres co najmniej sześciu miesięcy w wymiarze 40 godzin miesięcznie.

Biorąc pod uwagę rozważane przez nas pytanie, należy stwierdzić, że prowadzenia szkoleń dla pielęgniarek nie można zaliczyć do wykonywania zawodu lekarza. Jest nim bowiem tylko nauczanie zawodu lekarza. Również uczestnictwo w takich szkoleniach, o ile nie odbywa się w ramach studiów doktorskich organizowanych przez uczelnię medyczną, nie może zostać uznane za podejmowanie przez lekarza czynności zawodowych. Analogicznie należy rozstrzygnąć kwestię prowadzenia bądź uczestnictwa w wykładach odbywających się w wyższej szkole niemedycznej. Aktywność ta nie wypełnia ustawowych przesłanek wykonywania zawodu lekarza.