– Przygotowanie wniosku to była droga przez mękę, która trwała rok – przyznaje rektor WSG prof. Wiesław Olszewski. – Dokument musiał być niezwykle precyzyjny. Zawiera m.in. szczegółowe informacje dotyczące kadry, programów nauczania, infrastruktury, zaplecza dydaktycznego i klinicznego, a także pism popierających naszą inicjatywę, np. od marszałka, wojewody, prezydenta i innych.

Najważniejsza jest kadra

Co było najtrudniejsze? – Skompletowanie kadry naukowo-dydaktycznej – odpowiada. – Będziemy się opierać przede wszystkim na samodzielnych pracownikach nauki, już na emeryturze, lecz wciąż aktywnych zawodowo, a także na adiunktach i kadrze pomocniczej. Zapewniliśmy już minimum kadrowe niezbędne do utworzenia kierunku. W sumie podpisaliśmy porozumienia o współpracy ze 120 osobami. Każda musiała precyzyjnie udokumentować swój dorobek. Ale to już na szczęście za nami.