Reumatologia

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów i jego różnorodność

O istocie trafnej diagnozy w leczeniu młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów z prof. nadzw. dr. hab. med. Zbigniewem Żuberem, kierownikiem Oddziału Dzieci Starszych z Pododdziałem Neurologicznym, Reumatologicznym i Rehabilitacyjnym Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala Dziecięcego im. św. Ludwika w Krakowie, rozmawia Anna Hucko

MT: Jaka jest najważniejsza cecha młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, która decyduje o specyfice choroby?


Dr Zbigniew Żuber:
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) jest heterogenną grupą chorób o bardzo szerokiej palecie objawów: od ogólnoustrojowych do zajęcia konkretnych stawów – taka jest międzynarodowa definicja. Oznacza to, że na MIZS składa się zespół schorzeń o różnym podłożu. W obrębie MIZS mamy dwa typy odpowiedzi immunologicznej – choroby autoimmunologiczne i autozapalne. Ma ono podłoże genetyczne związane z głównym układem antygenowym tkankowym HLA, ponadto jest uwarunkowane środowiskowo, a czynnikami zapoczątkowującymi cały proces chorobowy mogą być infekcje, które pobudzają układ immunologiczny. MIZS to jedna z chorób cywilizacyjnych – jej częstość rośnie wraz z postępem. W etiologii chorób cywilizacyjnych ogromne znaczenie poza czynnikami infekcyjnymi mają zmiany w środowisku (chemizacja), obecność czynników toksycznych, które podobnie jak karcinogeny zaburzają odpowiedź immunologiczną i mogą ją skierować na niewłaściwe tory. W konsekwencji możemy mieć problemy z autoagresją – komórki, które powinny bronić organizmu, działają na jego szkodę.


MT: Jak ciężka jest to choroba, jakiego odsetka dzieci dotyczy i jak bardzo utrudnia codzienne funkcjonowanie?

Z.Ż.: Proszę sobie wyobrazić ból tak silny, że uniemożliwia poruszanie się. Jest to bardzo poważny problem, z powodu którego dziecko zostaje wykluczone z codziennych aktywności. Liczba zachorowań to od kilku do kilkunastu przypadków na 100 tys., n...

Do góry