BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Medycyna sportowa
Czy się stoi, czy się leży… ciśnienie tętnicze tak samo się mierzy
Prof. dr hab. med. Józef Opara
Zalecenie aktywności fizycznej nie przekłada się w prosty sposób na kontrolę ciśnienia u chorych na nadciśnienie tętnicze.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje częstość występowania nad-ciśnienia na całym świecie na ok. 1,13 mld. Nadciśnienie tętnicze zdefiniowano jako poziom ciśnienia krwi (BP) równy lub większy niż 140/90 mmHg, ale ostatnio opublikowane wytyczne AHA-ACC (American Heart Association i American College of Cardiology) dotyczące zapobiegania, wykrywania, oceny i postępowania z BP u osób dorosłych określają jako wysokie ciśnienie tętnicze skurczowe (SBP) 130 mmHg lub rozkurczowe (DBP) 80 mmHg.
Mnogość zaleceń
Redukcja BP jest podstawowym mechanizmem promującym zapobieganie chorobom układu krążenia. Kontrola masy ciała, zmniejszenie spożycia soli i poprawa aktywności fizycznej (AF) należą do zalecanych interwencji niefarmakologicznych w celu kontrolowania nadciśnienia.
American College of Sports Medicine zaleca zwiększenie AF w celu poprawy stanu zdrowia i zmniejszenia ryzyka przedwczesnej śmierci; głównie zaleca się ćwiczenia kondycyjne w połączeniu z ćwiczeniami oporowymi (siłowymi). Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne proponuje codzienne 30 minut AF o umiarkowanej intensywności w leczeniu nadciśnienia. Obniżenie BP w wyniku ćwiczeń jest uznawane przez większość ekspertów. Metaanaliza badań klinicznych wykazała, że ciągłe ćwiczenia aerobowe sprzyjały zmniejszeniu średniego SBP o 3,84 mmHg i DBP o 2,58 mmHg. Jednak nie wszystkie dowody na skuteczność treningu wysiłkowego pod postacią obniżenia ciśnienia tętniczego okazały się zgodne. Oczekuje się, że wyniki ćwiczeń będą różne, zwłaszcza gdy nie mogą być bezpośrednio nadzorowane. Kontrowersje można wyjaśnić niedokładnym zrozumieniem przez pacjenta porady lekarza lub subiektywnością wykorzystywanego kwestionariusza.