Wytyczne

Przyszły samobójca u lekarza rodzinnego. Wskazówki psychiatry

Prof. dr hab. med. Piotr Gałecki1

Opracowała: Ewa Biernacka

1konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii, kierownik Kliniki Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

W artykule przedstawiono przesłanki oceny ryzyka podjęcia próby samobójczej, decydujące o skierowaniu pacjenta do psychiatry przez lekarza rodzinnego.

W 2018 roku w Polsce ponad 5200 osób popełniło samobójstwo. Oznacza to lekki trend spadkowy liczby samobójstw, obserwowany od 2014 roku (w latach 2014-2018 o ponad 1 tys. osób). Z kolei spadek liczby samobójstw zakończonych zgonem porównany marzec 2019 do marca 2020 to ok. 10 proc.

Z licznych badań nad tym zjawiskiem wynika związek tego trendu z płcią, wiekiem, dniem tygodnia (najwięcej samobójstw jest w poniedziałek i w piątek), ale też ze stanem zdrowia psychicznego, z chorobami przewlekłymi (zwłaszcza przebiegającymi z bólem), warunkami socjo-ekonomicznymi, kręgiem kulturowym itp.

Coraz lepiej znamy przyczyny

Psychiatrzy coraz lepiej znają przyczyny zachowań suicydalnych, co stwarza szansę na zapobieganie im. Statystycznego samobójcę charakteryzują demograficzne czynniki ryzyka:

  • płeć męska,
  • depresja,
  • uzależnienie od substancji psychoaktywnych,
  • separacja,
  • wdowieństwo lub rozwód,
  • społeczna izolacja,
  • niedawny pobyt w szpitalu psychiatrycznym,
  • poważne choroby fizyczne,
  • niedawne zwolnienie z pracy lub perspektywa utraty pracy,
  • problemy w zakresie odpowiedzialności karnej i pobyt w więzieniu.

Zaburzenia psychiczne, które dwunastokrotnie zwiększają ryzyko samobójstwa w stosunku do populacji ogólnej, to:

  • rozpoznane zaburzenia afektywne, lękowe,
  • depresja,
  • schizofrenia oraz zaburzenia osobowości,
  • zaburzenia ze spektrum kontroli impulsów,
  • nadużywanie substancji psychoaktywnych.

Decyzja ostateczna nie zapada w chwilę

U każdej osoby, która skutecznie dokonała samobójstwa, występują następujące fazy procesu decyzyjnego zachowania suicydalnego:

I faza – samobójstwo wyobrażone,

II faza – samobójstwo upragnione,

III faza – samobójstwo usiłowane,

IV faza – samobójstwo dokonane (zakończone śmiercią).

Proces decyzyjny nie jest zero-jedynkowy: myśli samobójcze nie pojawiają się nagle. Najpierw występują myśli o treści depresyjnej: poczucie winy, klęski życiowej, beznadziejności, bycia ciężarem dla otoczenia. To pierwszy krok do wystąpienia kolej...

Następnie pojawia się rozmyślanie o samobójstwie jako o zjawisku, zaczyna ono funkcjonować w wyobraźni. Pacjent kieruje uwagę na przypadki samobójstw wśród znanych osób, analizuje zastosowane metody. Na pytanie o myśli samobójcze twierdzi, że nigd...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Decyzja ostateczna nie zapada w chwilę

U każdej osoby, która skutecznie dokonała samobójstwa, występują następujące fazy procesu decyzyjnego zachowania suicydalnego:

Przekroczenie pewnej granicy

Tu docieramy do granicy samobójstwa wyobrażonego i upragnionego. Następnie pojawiają się ruminacje na temat samobójstwa: jak miałbym się zabić; na razie [...]

Mity dotyczące prób samobójczych

Próba samobójcza może okazać się skuteczna lub nie. Prób takich jest co najmniej 10 razy więcej niż samobójstw dokonanych. Niektórzy mówią, [...]

Wskaźniki ryzyka

W wywiadzie ważne jest stwierdzenie stanu psychicznego pacjenta: objawów lękowych, apatii, anhedonii, zaburzeń snu, objawów psychozy, urojeń (zaburzone treści myślowe, nieprawdziwość [...]

Do góry