BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Medycyna sportowa
Terapia w wodzie po endoprotezoplastyce stawu biodrowego
dr n. o kult. fiz. Anna Ogonowska-Słodownik
Powrót do zdrowia po poważnej operacji, takiej jak endoprotezoplastyka stawu biodrowego, może być długim procesem. Terapia w wodzie pomaga zoptymalizować przebieg rehabilitacji. Jest szczególnie zalecana w jej początkowym okresie, ponieważ pozwala na wczesną mobilizację i poprawę kontroli nerwowo-mięśniowej. Nie zastąpi terapii na lądzie, ale może stanowić jej uzupełnienie
W 2019 r. w Polsce wykonano 59 306 operacji endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Jest to najczęstszy zabieg spośród wszystkich endoprotezoplastyk stawów (63%). Do głównych rozpoznań chorobowych będących przyczyną endoprotezoplastyki stawu biodrowego należy zaliczyć koksartrozę i złamanie szyjki kości udowej. Średni wiek operowanych osób wyniósł 68 lat. Spośród protez wszczepionych w 2019 r. endoprotezy bezcementowe stanowiły prawie 84%.
Powrót do zdrowia po poważnej operacji, takiej jak endoprotezoplastyka stawu biodrowego, może być długim procesem. Pacjent zazwyczaj spędza w szpitalu 2-4 dni po operacji, a następnie przez 1-2 miesiące poddawany jest rehabilitacji. Terapia w wodzie pomaga zoptymalizować przebieg rehabilitacji. Nie jest w stanie zastąpić tej na lądzie, ale może stanowić jej uzupełnienie. Ten rodzaj terapii jest szczególnie zalecany w początkowym okresie rehabilitacji, ponieważ pozwala na wczesną mobilizację i poprawę kontroli nerwowo-mięśniowej. Dodatkowo pomaga zapobiec szkodliwym skutkom unieruchomienia – atrofii mięśni, ograniczonej ruchomości, bólowi. W zależności od fazy procesu rehabilitacji środowisko wodne stwarza możliwości do pracy nad poprawą propriocepcji, wydolności, zwiększeniem siły i zakresu ruchu.
Jedną z głównych korzyści płynących z zastosowania terapii w wodzie do rehabilitacji stawu biodrowego jest to, że może ona przyspieszyć proces powrotu pacjenta do pełnej sprawności. Do dodatkowych korzyści można zaliczyć: zmniejszone ryzyko upadku, zmniejszenie bólu i stanu zapalnego, mniejsze obciążenie stawów, zwiększoną siłę i zakres ruchu, mniej skutków ubocznych niż przy terapii na lądzie, korektę postawy.
Podczas ćwiczeń w wodzie dzięki jej właściwościom nie ma ryzyka upadku; stanowi ona naturalne wsparcie. Ćwiczenia w środowisku wodnym zmniejszają ryzyko poślizgnięć i upadków, które mogą powodować poważne komplikacje podczas rehabilitacji stawu biodrowego. W wodzie pacjent może wykonywać ćwiczenia, których nie byłby w stanie wykonać na lądzie z obawy przed kontuzją. W procesie rehabilitacji dużo wcześniej można wprowadzać ćwiczenia zdecydowanie bardziej skomplikowane.