Aktywność fizyczna w sposób terapeutyczny wpływa na funkcjonowanie mózgu. Regularny trening może zatrzymać lub odwrócić zmiany zachodzące w mózgu pod wpływem stresu bądź starzenia się.

Na dźwięk słowa „ruch” wielu, a może i większość z nas, automatycznie dopowiada „to zdrowie”. Oczywiście nie każdy ten przekaz wprowadza do codziennej praktyki i traktuje go z należytą powagą, jednak nie sposób zaprzeczyć, że większość ludzi, przynajmniej w teorii, zna wspomniane powiedzenie. Aktywność fizyczna jest jednym z fundamentów zdrowia − zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Utrzymanie odpowiedniej masy ciała, poprawa krążenia, wzmocnienie mięśni i kości, polepszenie jakości snu – to tylko niektóre z korzyści regularnego zażywania ruchu. W niniejszym artykule przedstawię zalety aktywności fizycznej, patrząc przez pryzmat psychologii.

Inspirację stanowi dla mnie książka „W zdrowym ciele zdrowy mózg” Andersa Hansena¹. Autor jest szwedzkim psychiatrą i popularyzatorem wiedzy. Napisał kilka książek, wydanych również na polskim rynku. Jego publikacje zyskują status bestsellerów, zapewne m.in. dlatego, że wiedza przekazywana jest w nich w bardzo przystępnej formie. Wspomniana pozycja opowiada o wpływnie regularnych treningów na różne aspekty funkcjonowania. Podążając za autorem, przyjrzę się niektórym z nich (stres, nastrój, pamięć) i w dalszej części artykułu podzielę się inspiracjami zaczerpniętymi z tej lektury, do której serdecznie zachęcam.

W zasadzie w każdej swojej publikacji zafascynowany mózgiem Hansen przypomina o tym, z czego warto zdać sobie sprawę: że jako ludzie potrafimy eksplorować przestrzeń kosmiczną, w ciągu kilkunastu godzin dostać się w odległe zakątki świata, a w niewielkim przedmiocie o wymiarach 16 x 8 cm, smartfonie, udało nam się zmieścić naszych znajomych, nasze przeżycia, zbiory światowych bibliotek, ofertę handlową z każdego sklepu, jaki nam się wymarzy, i dostęp do naszych pieniędzy. Podczas gdy dokonujemy kolejnych przełomowych odkryć i przesuwamy granice tego, co jeszcze niedawno było niemożliwe, nasze mózgi, z biologicznego punktu widzenia, w dużym stopniu są jeszcze na sawannie. Chociaż świat zmienia się w zawrotnym tempie, ewolucja wymaga bardzo długich okresów, aby doprowadzić do zmian wewnątrzgatunkowych. Nasi przodkowie, żyjący w zupełnie innej rzczywistości, byli bardzo aktywni fizycznie. Aby zapewnić sobie pożywnienie i przetrwanie, musieli ruszać się o wiele więcej, niż czynimy to współcześnie. Jak dowodzi Hansen, nie tylko ludzkie ciało, ale i ludzki mózg został przystosowany do ruchu. Liczne badania pokazują, że jeśli próbujemy – właśnie poprzez akywność fizyczną – funkcjonować nieco bardziej w zgodzie z tym, jak robili to nasi przodkowie, możemy doczekać się bardzo zadowowalających efektów. I nierzadko bardzo zaskakujących.