BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Rycina 2. Badanie TK szyi i klatki piersiowej
A. Przekrój strzałkowy szyi i śródpiersia górnego. Znaczna ilość wolnego powietrza w tkankach miękkich szyi, przestrzeni pozagardłowej i śródpiersiu przednim. Na poziomie krtani naciek wpuklający się do części nagłośniowej krtani
Rycina 2. Badanie TK szyi i klatki piersiowej
B. Przekrój poprzeczny szyi. Znaczna ilość wolnego powietrza w tkankach miękkich szyi, przestrzeni pozagardłowej. Na poziomie krtani naciek wpuklający się do części nagłośniowej krtani i zwężający światło krtani. Obustronnie powiększone do 20-23 mm węzły chłonne
C. Przekrój poprzeczny na poziomie śródpiersia górnego. Znaczna ilość wolnego powietrza w śródpiersiu przednim, w sąsiedztwie dużych naczyń i w śródpiersiu tylnym
Badanie wykazało naciek zapalny w tkankach szyi i liczne pęcherzyki gazu w tkankach śródpiersia, co potwierdziło rozpoznanie ropnia powikłanego odmą śródpiersia.
Badanie TK, przeprowadzane w celu znalezienia procesu zapalnego w okolicy nosogardła i śródpiersia, powinno być wykonane dwufazowo (przed podaniem dożylnym środka cieniującego i po podaniu), co nie zawsze jest możliwe w warunkach dyżurowych. Faza pokontrastowa ułatwia identyfikację naczyń i węzłów chłonnych oraz pozwala na wykazanie obrączkowatego wzmocnienia torebki ropni. Widoczny jest obrzęk i pogrubienie skóry oraz nieregularne zgrubienie powięzi i mięśni (ryc. 3A, B).
Rycina 3. Badanie TK szyi u innego pacjenta z ropniem szyi niepowikłanym odmą
A. Przekrój poprzeczny. W części bocznej szyi rozległy naciek o niskiej densyjności w części centralnej (obszar martwicy), zmiana przemieszcza struktury dna jamy ustnej, ale nie zwęża krtani. Liczne powiększone węzły chłonne w okolicy szyjnej
B. Przekrój czołowy. W części bocznej szyi opisywany rozległy naciek szerzący się wzdłuż mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Widoczny obrzęk tkanki podskórnej (wzrost jej densyjności). Powiększone węzły chłonne w okolicy szyjnej
Zbiorniki gazu, jeśli nie są związane z przebiciem się zmiany, przemawiają za zakażeniem bakteriami gazotwórczymi.1 Regionalne węzły chłonne objęte zapaleniem są powiększone i hipodensyjne w częściach centralnych. Badanie metodą rezonansu magnetycznego ma w omawianej patologii mniejsze zastosowanie ze względu na mniejszą rozdzielczość przestrzenną obrazu, a także z uwagi na trudności w wyeliminowaniu artefaktów ruchowych związanych z akcją oddechową i akcją serca.
Zastosowane leczenie
Rokowanie w zapaleniu śródpiersia pozostaje poważne. W leczeniu podstawą jest antybiotykoterapia dożylna prowadzona za pomocą leków o szerokim działaniu, drenaż zmian ropnych, drenaż śródpiersia, jeśli to konieczne – przepływowy. W celu zmniejszenia efektu aspiracji treści ropnej do śródpiersia można rozważyć tracheostomię ze sztuczną wentylacją.2
Prawidłowe odpowiedzi: 1. b, 2. b