Kongres europejskiego towarzystwa kardiologicznego
Kongres Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego w Monachium
dr hab. n. med. Krzysztof Reczuch
prof. dr hab. med. Waldemar Banasiak
Od wielu już lat uczestniczymy w odbywającym się corocznie Kongresie Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC – European Society of Cardiology), jednym z najważniejszych wydarzeń w polskiej i światowej kardiologii. W tym roku Kongres odbył się w Monachium. Szczególnie zainteresowały nas wyniki badań prospektywnych prezentowanych podczas Hot Line Session. Badania te wytyczają nowe kierunki postępowania diagnostyczno-terapeutycznego we współczesnej kardiologii. W naszym sprawozdaniu chcielibyśmy podzielić się kilkoma istotnymi dla praktyki klinicznej wynikami badań, które bez wątpienia będą miały wpływ na standardy terapeutyczne.
SYNTAX Trial i CARDia Study
Badanie SYNTAX jest pierwszym dużym badaniem z randomizacją, w którym po 12 miesiącach oceniano skuteczność wykonania przezskórnej angioplastyki wieńcowej (PCI – percutaneous coronary intervention) z użyciem stentów pokrytych substancją antyproliferacyjną (paklitaksel) w porównaniu z zabiegami pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG – coronary artery bypass graft) u pacjentów z najbardziej zaawansowaną postacią choroby niedokrwiennej serca: chorobą trójnaczyniową oraz chorobą głównego pnia lewej tętnicy wieńcowej. W leczeniu pacjentów z obu tych grup rekomenduje się CABG jako postępowanie związane z mniejszą liczbą powikłań. Okazało się, że w 12-miesięcznej obserwacji częstość występowania pierwszorzędowego parametru oceny końcowej MACCE (major adverse cardiovascular or cerebrovascular event), na który składały się zgony ogółem, zawały serca, udary i powtórne rewaskularyzacje, w grupie PCI wynosił 17,8%, a w grupie CABG 12,1% (p=0,0015). Gdy poddano analizie drugorzędowy parametr oceny końcowej (podobnie jak pierwszorzędowy, ale bez powtórnych zabiegów rewaskularyzacyjnych), nie wykazano istotnych statystycznie różnic (7,6% w grupie PCI vs 7,7% w grupie CABG). Pacjenci po CABG byli narażeni na niewielkie, ale statystycznie częstsze wystąpienie udaru (2,2% vs 0,6%), a pacjenci po angioplastyce na częstszą konieczność wykonania kolejnej rewaskularyzacji. Częstość okluzji przęseł i zakrzepicy w stencie były prawie identyczne po 12 miesiącach (3,4% vs 3,3%). Jak stwierdził w podsumowaniu Patrick Serruys, wyniki tego badania pokazują, że można bezpiecznie stosować stenty powlekane w grupie pacjentów z wielonaczyniową zaawansowaną chorobą wieńcową, u których do tej pory rutynowo wykonywano CABG. Niezwykle interesującą częścią tego badania była obserwacja pacjentów w ramach rejestru, którzy nie zostali przydzieleni do badania SYNTAX. Okazało się, że w obserwacji 12-miesięcznej częstość MACCE w grupie poddanej PCI wynosiła 20,4%, a w grupie leczonej CABG 8,8%. Zdaniem prof. Friedricha Mohra, oznacza to, że w grupie chorych, u których nie można wykonać CABG, alternatywnym postępowaniem może być PCI, i na odwrót – w grupie pacjentów niebędących dobrymi kandydatami do PCI bardzo dobre efekty dają zabiegi CABG.