Szanowni Państwo,

Drogie Koleżanki i Koledzy!

Artykuł o rozwoju zawodowym i stawaniu się profesjonalistą, czyli de facto o ustawicznym kształceniu, jest znakomitą ilustracją różnic w praktykowaniu medycyny w krajach rozwiniętych i w Polsce. Najważniejsze są pierwsze zdania wstępu: „wpajając studentom system podstawowych zasad, musimy uwzględnić realia, w jakich będą pracować i odpoczywać”. Jak bardzo odbiega to od stwierdzenie polskiego komentatora, że bycie lekarzem wymaga przy tym prezentowania przez lekarza społecznie akceptowanych postaw! Pytanie do nas lekarzy: kosztem czego? Uznawanego przez polskie organy ustawodawcze i wykonawcze łamania prawa pracy i europejskich dyrektyw czasu pracy? Wynagradzania tej niewolniczej pracy wielokrotnie niżej niż w Unii? Bezkarnego łamania ustawy o ochronie danych osobowych w publikacjach oskarżających bez wyroku sądu lekarzy z imienia i nazwiska? Najpopularniejsze jest dziś oskarżenie o łapówkarstwo, znakomity dla ośrodków władzy temat odwracający uwagę społeczeństwa.