Sympozjum: immunologia kliniczna

Sympozjum: Immunologia kliniczna

prof. dr hab. Andrzej Lange

Konsultant Krajowy w Dziedzinie Immunologii Klinicznej, Instytut Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. Ludwika Hirszfelda PAN, Wrocław

Przekazany czytelnikom cykl artykułów stanowi przegląd podstawowych informacji przeznaczonych dla lekarzy, którzy wprawdzie bezpośrednio niekoniecznie stosują wymienione leki i procedury, ale ze względu na potrzebę kontynuacji właściwej opieki poszpitalnej lub odpowiedniego zainicjowania procesu diagnostyczno-leczniczego powinni mieć podstawowy zasób wiedzy z tej dziedziny medycyny.

Artykuł dotyczący doustnych leków immunosupresyjnych stanowi kompendialny zasób wiedzy, dotyczy przede wszystkim leku jako takiego, bez bardziej szczegółowego odniesienia się do wskazań klinicznych i efektywności leczenia. Nie sposób bowiem podać bardziej szczegółowe wskazania do stosowania leków immunosupresyjnych zależnie od obrazu klinicznego w jednym zwartym artykule. Potrzebna jest do tego monografia.

Leki immunosupresyjne stosowane są w leczeniu chorób, do których patomechanizmu należy autoimmunologiczne niszczenie komórek narządów, z obecnością przeciwciał lub komórek odpornościowych, ale również w sytuacjach kiedy powstające na drodze odporności adaptacyjnej przeciwciała przeciwko danemu mikroorganizmowi reagują ze składowymi własnego ustroju na drodze krzyżowej reakcji, konsekwentnie je uszkadzając, lub w celu hamowania aloreaktywności po przeszczepieniu alogenicznych narządów lub komórek.

Postępowanie lecznicze oparte na lekach bezpośrednio wpływających na metabolizm komórek odpornościowych i w ten sposób ograniczających ich funkcję jest dziś szeroko stosowane. Jest to obosieczny miecz, hamując albowiem niepożądaną reakcję, ograniczamy również kompetencję immunologiczną względem drobnoustrojów i upośledzamy nadzór immunologiczny nad komórkami nowotworowymi. Musimy sobie z tego zdawać sprawę i odpowiednio zapewnić choremu taki nadzór diagnostyczny, który pozwoli na wdrożenie leczenia wyprzedzającego na etapie pojawienia się patogenu, a jeszcze przed objawami klinicznymi.

Z tym samym problemem trzeba się zmierzyć przy stosowaniu przeciwciał monoklonalnych, eliminujących z ustroju komórki np. nowotworowe, ale również niestety te komórki, które są ważne dla pełnienia funkcji odpornościowej. Do tych leków należą wymie...

Do góry