Egzamin z medycyny
Codziennie zdajesz egzamin z medycyny
Pytania przygotował prof. dr hab. n. med. Wojciech Pluskiewicz
Ten dział jest wzorowany na pytaniach z trzeciego etapu egzaminu USMLE® (United States Medical Licensing Examination®). USMLE® jest trójstopniowym egzaminem, którego pierwsze dwa etapy zdawane są podczas studiów, natomiast ostatni, trzeci etap – zwykle podczas rezydentury. W Stanach Zjednoczonych pozytywny wynik tego egzaminu jest warunkiem uzyskania licencji na wykonywanie zawodu lekarza. Taka metoda sprawdzania wiedzy i umiejętności jest najbardziej wartościowa w edukacji medycznej. Stosuje ją również American Board of Internal Medicine® – instytucja przeprowadzająca w Stanach Zjednoczonych egzamin specjalizacyjny z chorób wewnętrznych. Do takiej formy zadawania pytań dąży się także podczas przygotowania egzaminów specjalizacyjnych w Polsce.
1. Do lekarza zgłosiła się pacjentka w wieku 38 lat. Przed rokiem wykonano u niej histerektomię wraz z usunięciem obu jajników. Kobieta zapytała lekarza, w jaki sposób ma zapobiegać rozwojowi osteoporozy w związku z tak wczesną menopauzą. Na nic nie choruje, nie bierze żadnych leków, w wywiadzie nie podała żadnych obciążeń oraz chorób w rodzinie (choroby nowotworowe, udary, choroba zakrzepowa). Jest aktywna fizycznie, spożywa dużo produktów mlecznych. Optymalne postępowanie lecznicze powinno obejmować:
a. Stosowanie bisfosfonianów + witaminy D
b. Stosowanie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) przez 5 lat + witaminy D
c. Stosowanie HTZ przez 5 lat + witaminy D, a w późniejszym okresie bisfosfonianu lub raloksyfenu w zależności od wyniku badania densytometrycznego i stężenia witaminy D
d. Stosowanie tylko witaminy D
e. U pacjentki nie ma potrzeby stosowania jakiejkolwiek terapii
Komentarz
Problem zagrożenia osteoporozą u kobiet z przedwczesną menopauzą jest zbyt rzadko dostrzegany. Już wczesna menopauza wywołuje szybki proces zaniku kostnego, a jest on szczególnie dynamiczny w przypadku menopauzy chirurgicznej. Pacjentka jest zatem w grupie wysokiego ryzyka rozwoju osteoporozy i należy rozważyć działania diagnostyczno-lecznicze. Pewne znaczenie dla wyboru drogi postępowania może mieć wynik badania densytometrycznego kręgosłupa, ale raczej można założyć, że w tym wieku będzie on prawidłowy. Badanie to nie jest niezbędne, choć jego wykonanie ułatwi nam ocenę w przyszłości. Hormonalna terapia zastępcza nie jest wymieniana wśród leków stosowanych w leczeniu osteoporozy. Wykazane działania niepożądane dotyczące głównie układu krążenia spowodowały odwrót od HTZ. Niemniej – o ile u pacjentki nie ma przeciwwskazań – w przypadkach wczesnej menopauzy, a także przy burzliwym przebiegu okresu pomenopauzalnego warto rozważyć tę opcję. Należy zatem traktować HTZ jako działanie prewencyjne. Przeważa pogląd, by czas stosowania HTZ ograniczyć do 5 lat, a potem zlecić inne leki, np. bisfosfonian lub raloksyfen w zależności od wyniku badania densytometrycznego.
