1. 17-letnia pacjentka z powodu trwającej ponad 6 miesięcy przewlekłej pokrzywki spontanicznej (ICD-10: L50.1) była nieskutecznie leczona lekami przeciwhistaminowymi II generacji (LPII). Ze względu na nieskuteczność terapii po czterokrotnie zwiększonej dawce LPII po czterech tygodniach zgłosiła się do specjalisty alergologa.

Czy lekarz może zastosować u niej omalizumab? Zgodnie z programem lekowym terapia przewlekłej pokrzywki spontanicznej omalizumabem jest możliwa u pacjentów w wieku od:

a. 6 r.ż.

b. 12 r.ż.

c. 18 r.ż.

d. >18 r.ż.

e. Od 6 m.ż.

Komentarz

U chorych niereagujących na czterokrotną dawkę leku przeciwhistaminowego II generacji zaleca się dołączenie do stosowanych LPII omalizumabu, leku biologicznego z grupy przeciwciał monoklonalnych anty-IgE.

Zgodnie z programem lekowym terapię przewlekłej pokrzywki spontanicznej omalizumabem można włączyć u pacjentów od 12 r.ż. W większości przypadków stosowanie omalizumabu przynosi spektakularną poprawę zarówno w przewlekłej pokrzywce spontanicznej, jak i w większości odmian pokrzywki indukowanej. Najczęściej zalecana dawka leku to 300 mg podawana podskórnie w jednorazowej iniekcji co 4 tygodnie¹.

2. Leczenie ciężkiej postaci atopowego zapalenia skóry (AZS) z zastosowaniem dupilumabu jest możliwe u pacjentów, którzy kwalifikują się do leczenia ogólnego w wieku od:

a. 6 r.ż.

b. 12 r.ż.

c. 18 r.ż.

d. >18 r.ż.

e. Od 6 m.ż.

Komentarz

Dupilumab jest antagonistą podjednostki α receptora dla IL4/IL13 i pierwszym na świecie lekiem biologicznym zarejestrowanym do leczenia umiarkowanego (od 12 r.ż.) oraz ciężkiego AZS (od 6 r.ż.), które nie jest adekwatnie kontrolowane przez zalecan...