Choroby zakaźne

Współpraca lekarza POZ ze specjalistą chorób zakaźnych w opiece nad osobami żyjącymi z HIV − do czego powinniśmy dążyć?

dr n. med. Aneta Cybula

Klinika Chorób Zakaźnych, Tropikalnych i Hepatologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Wojewódzki Szpital Zakaźny w Warszawie

Adres do korespondencji:

dr n. med. Aneta Cybula

Wojewódzki Szpital Zakaźny w Warszawie,

Oddział X

ul. Wolska 37, 01-201 Warszawa

e-mail: aneta.cybula@wum.edu.pl

  • Rola lekarza POZ w opiece nad pacjentem zakażonym HIV
  • Utrzymanie dobrej kondycji fizycznej i psychicznej osoby żyjącej z HIV – pomoc lekarza POZ
  • Interakcje leków antyretrowirusowych
  • Wsparcie specjalistów chorób zakaźnych przez lekarzy POZ w utrzymaniu wysokiej adherencji do terapii antyretrowirusowej


Zakażenie wirusem niedoboru odporności (HIV – human immunodeficiency virus) w naszym kraju jest zaliczane do chorób rzadkich. Według danych zamieszczonych na stronie Krajowego Biura ds. AIDS od początku epidemii tej choroby w Polsce, tj. od roku 1985, do 31 grudnia 2021 r. zarejestrowano 27 552 zakażonych HIV1. Rocznie w Polsce wykrywa się od 1000 do 1300 nowych przypadków2 zachorowań. Szacuje się, że 1/3 osób nie wie o swoim zakażeniu. Zdarzają się pacjenci, którzy zaniepokojeni sami zgłaszają się z prośbą o przeprowadzenie testu na HIV. Warto się zastanowić, co zrobić, żeby inicjatywa zlecenia takiego badania częściej niż dotychczas wychodziła od lekarza POZ.

W Polsce osoby z HIV otrzymują pomoc w ośrodkach realizujących leczenie antyretrowirusowe. Od momentu potwierdzenia zakażenia przechodzą one pod nadzór specjalistów chorób zakaźnych. Przy wczesnym rozpoznaniu taka opieka polega głównie na prowadzeniu terapii antyretrowirusowej (ARV), wykonywaniu badań kontrolnych, czuwaniu nad zachowaniem adherencji w przyjmowaniu leków. Jeśli do rozpoznania HIV dochodzi późno, np. na etapie pełnoobjawowego zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS – acquired immunodeficiency syndrome), pacjent zazwyczaj trafia do szpitala w ciężkim stanie, z powodu chorób wskaźnikowych, takich jak gruźlica, pneumocystozowe zapalenie płuc, mięsak Kaposiego czy toksoplazmoza. Po osiągnięciu stabilizacji stanu klinicznego zostaje wypisany ze szpitala i przechodzi pod opiekę poradni specjalistycznej.

Osoby żyjące z HIV oprócz choroby zasadniczej mogą mieć schorzenia towarzyszące, takie jak nadciśnienie tętnicze, refluks żołądkowy, choroba niedokrwienna mięśnia sercowego, cukrzyca lub angina. Czy pacjent z HIV w Polsce może jednocześnie leczyć się u swojego lekarza POZ?

Znaczenie lekarza POZ w opiece nad pacjentem z HIV

Większość osób z HIV żyjących w Polsce nie mówi swojemu lekarzowi POZ o zakażeniu. Zapytane, dlaczego tak się dzieje, odpowiadają, że się wstydzą, obawiają osądu, uprzedzeń, a także niedotrzymania tajemnicy lekarskiej. Pacjentom z HIV/AIDS w trakc...

Przytoczę w tym miejscu przykład niewłaściwego potraktowania pacjenta naszego ośrodka w innej placówce medycznej, z powodu niewiedzy tamtejszych lekarzy. Pacjentowi, o którym mowa, pomimo przedstawienia zaświadczenia potwierdzającego niewykrywalną...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Znaczenie lekarza POZ w opiece nad pacjentem z HIV

Większość osób z HIV żyjących w Polsce nie mówi swojemu lekarzowi POZ o zakażeniu. Zapytane, dlaczego tak się dzieje, odpowiadają, że się wstydzą, obawiają [...]

Obraz kliniczny zakażenia HIV

Istnieje kilka klasyfikacji etapów zakażenia HIV. Specjaliści chorób zakaźnych najczęściej posługują się tą stworzoną w 1993 r. wg Amerykańskich Centrów Kontroli i Prewencji [...]

Rola lekarza POZ w wykrywaniu HIV

We współpracy dotyczącej opieki nad zakażonymi HIV wyróżniamy dwa obszary. Pierwszy, kluczowy, to zlecenie badania w kierunku HIV pacjentowi zgłaszającemu się po [...]

Współpraca lekarza POZ w opiece nad zakażonym

Pacjent skutecznie leczony antyretrowirusowo może i powinien podlegać opiece lekarza POZ w zakresie opieki medycznej, tak jak każdy inny pacjent niezakażony HIV. To [...]

O czym powinien wiedzieć lekarz POZ, mając pod opieką pacjenta w terapii ARV?

Pomimo zmniejszenia prawie do minimum działań niepożądanych nowoczesnych leków ARV, interakcje lekowe mogą mieć znaczenie, dlatego włączając pacjentowi farmaceutyki internistyczne lub [...]

Utrzymanie wysokiej adherencji do leczenia antyretrowirusowego

Przerwy w terapii ARV stanowią wraz z późnymi rozpoznaniami największe wyzwanie w opiece nad osobą żyjącą z HIV. Mimo budowania zaufania wobec lekarza, systematycznych kontroli [...]

Do góry