Choroby gruczołu tarczowego dotyczą populacji naszego kraju¹. Obecnie obserwuje się rosnącą częstość występowania zarówno raków tarczycy, jak i gruczolaków. W ciągu ostatnich dwóch dekad odnotowano znaczny wzrost liczby nowych zachorowań na nowotwory złośliwe tarczycy – w 2015 roku zarejestrowano 2924 przypadki u kobiet i 605 przypadków u mężczyzn². Na większą rozpoznawalność schorzeń tarczycy ma wpływ powszechnie stosowana metoda diagnostyczna, jaką jest biopsja aspiracyjna cienkoigłowa celowana (BACC) tarczycy pod kontrolą badania ultrasonograficznego (USG)³. Kolejnymi czynnikami są niedobór jodu oraz wpływ katastrofy w Czarnobylu na kancerogenezę w Polsce⁴. Przedoperacyjnie każdy pacjent, u którego przeprowadza się planową strumektomię, poddawany jest badaniu laryngologicznemu w celu oceny strun/fałdów głosowych. W wielu publikacjach jako czynniki prognostyczne ryzyka rozwoju raka tarczycy podaje się: wiek⁵, predyspozycje genetyczne, napromieniowanie szyi w przeszłości, leczenie radiojodem, zbyt dużą podaż jodu w diecie oraz – uznany przeze mnie za istotny czynnik przedoperacyjny – niedowład/porażenie strun głosowych (VCP – vocal cord paralysis).

Niniejszy artykuł stanowi przegląd piśmiennictwa dotyczącego przedoperacyjnego porażenia strun głosowych jako czynnika prognostycznego zmiany rozrostowej tarczycy.

Rys historyczny

Tarczyca stanowi przedmiot zainteresowania zarówno endokrynologów, jak i chirurgów. Niedawno, bo od XX wieku, pod względem zabiegowym tym gruczołem dokrewnym zajmuje się chirurgia endokrynologiczna, która wyodrębniła się z chirurgii ogólnej.

Gruczoł tarczowy był znany już w starożytności. Pierwsze wzmianki o nim sięgają 2700 r. p.n.e. i pochodzą z chińskich źródeł, jak również znane są informacje z czasów Rzymian Aulusa Corneliusa Celsusa oraz Galena. Pierwszym ilustratorem dwupłatowego kulistego gruczołu tarczowego w 1500 roku był słynny Leonardo da Vinci. Z kolei ojcem określenia „glandula thyreoidea” był Thomas Wharton⁶. Tarczyca została pierwotnie nazwana gruczołem tarczowym przez Rzymian z powodu jej wyglądu przypominającego tarczę. Już w 1170 roku Robert Frugardi opisał chorobę nazwaną „wyrugowaniem” wola.

Chirurgią tarczycy zaczęto się zajmować na długo przed poznaniem fizjologii samego gruczołu tarczycowego. Procedury zabiegowe były często obarczone ryzykiem powikłań, w tym masywnego krwotoku, z których wszystkie były związane z zachorowalnością i...