ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Reumatologia
Zalecenia diagnostyczne i terapeutyczne w RZS Aktualizacja rekomendacji EULAR z 2022 r.
dr n. med. Olga Gumkowska-Sroka
prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Przemysław Kotyla
- Markery wykorzystywane w diagnostyce reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) i prognozowaniu jego rozwoju
- Rosnąca rola badań obrazowych – USG i MR – w diagnostyce choroby
- Algorytm leczenia RZS zgodny z obowiązującymi rekomendacjami EULAR
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest przewlekłą układową chorobą tkanki łącznej o podłożu autoimmunizacyjnym, o bardzo różnorodnym przebiegu klinicznym, różnej odpowiedzi na leczenie i odmiennym rokowaniu. W patogenezie tego schorzenia rolę odgrywają takie czynniki, jak: zakażenia, czynniki genetyczne i środowiskowe (np. palenie tytoniu).
W przebiegu choroby może dojść do uszkodzenia narządów wewnętrznych (płuc, nerek, serca), narządu wzroku, częściej także występują zakażenia (gruźlica, półpasiec), zwiększa się ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego oraz limfoproliferacyjnych.
Umieralność chorych z dużą aktywnością choroby (wskaźnik aktywności choroby [DAS28 – disease activity score 28] >5,2) jest prawie dwuipółkrotnie większa niż osób z małą aktywnością choroby (DAS28 <3,2)1. Wczesne rozpoznanie, z uwzględnieniem obrazowania metodą ultrasonografii (USG) i rezonansu magnetycznego (MR – magnetic resonance), oraz leczenie ukierunkowane na uzyskanie remisji lub niskiej aktywności choroby powinny być celem postępowania z pacjentami z zapaleniem stawów.
Immunologiczne markery RZS
Na autoimmunizacyjny charakter choroby wskazuje występowanie autoprzeciwciał, takich jak czynnik reumatoidalny (RF – rheumatoid factor), przeciwciała przeciwko cytrulinowanym białkom (ACPA – anti-citrullinated protein antibodies) oraz inne przeciwciała, w większości skierowane przeciwko strukturom białkowym, które uległy posttranslacyjnej modyfikacji. Autoprzeciwciała te są bezpośrednio zaangażowane w kilka aspektów patologii RZS i pozwalają na zidentyfikowanie chorych o agresywniejszym przebiegu schorzenia, prowadzącym do wystąpienia zmian strukturalnych stawów, powikłań narządowych schorzenia i większej śmiertelności2.
Wśród rozmaitych autoantygenów, przeciw którym rozwija się odpowiedź autoimmunologiczna, podkreśla się znaczenie cytrulinowanych białek. Cytrulinacja białek zachodzi między innymi podczas masywnej apoptozy i nekrozy tkanek, kiedy to nagły wzrost stężenia jonów Ca2+ aktywuje wewnątrzkomórkowy enzym deiminazę peptydyloargininową (PAD – peptidylarginine deiminase). Charakterystyczną cechą RZS jest występowanie odpowiedzi humoralnej przeciw cytrulinowanym białkom. Wysoka swoistość ACPA znalazła zastosowanie w diagnostyce RZS. Kompleksy immunologiczne powstające przez połączenie autoprzeciwciał z autoantygenami aktywują kaskadę dopełniacza i stymulują produkcję cytokin prozapalnych.